Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Το Σάββατο το πρωί είχαμε τη δράση με τα παιδιά. Μας είχαν έτοιμα μπισκότα (βασικά έγινε μπέρδεμα και δεν τα είχαν τα μπισκότα και έτρεχαν πρωί πρωί να πάρουν από σούπερ μάρκετ, όμως μια χαρά δούλεψαν και αυτά) και εμείς ετοιμάσαμε τη ζαχαρόπαστα.

Σηκωθήκαμε το πρωί, με τα χίλια ζόρια είναι η αλήθεια, φάγαμε πρωινό και ξεκινήσαμε το ζύμωμα! 10 δόσεις φτιάξαμε!! Ετοιμάσαμε λευκή και κόκκινη, πράσινη, κίτρινη, μπλε, καφέ και δερματί (!),  έτσι ώστε εκείνη την ώρα να μπορούμε να ασχοληθούμε με τα παιδιά. Είχαμε κοιτάξει και πολλά σχέδια και ήμασταν καταχαρούμενες.

Αργήσαμε λιγάκι κι ενώ ήταν να αρχίσουμε 11 πήγε 11.15. Υπήρξε κόσμος που παραπονέθηκε ακόμα και για αυτή την καθυστέρηση, αλλά ο κόσμος πάντα έτσι είναι. Βάλαμε ποδιές,πήγαμε στο σπιτάκι των ξωτικών και μας έβαψαν το πρόσωπο και ετοιμοπόλεμες ξεκινήσαμε τη δράση!

Ευτυχώς έκατσε μαζί μας και η Γκόλφω και η Σοφία. Χωρίς αυτές δεν υπήρχε καμια περίπτωση να τα βγάζαμε πέρα. Ήταν στημένα θρανία σαν ένα τετράγωνο, εμείς από τη μέσα πλευρά και τα παιδιά από την έξω. Ανοίγαμε ζαχαρόπαστα, βάζαμε στα παιδιά σκουφάκι και γάντια και τους δειχναμε πως να κόβουν τη ζαχαρόπαστα με κουπ πατ, πως να την κολλάνε στο μπισκότο, πως να βάζουν επάνω και τρούφα. Δεν προλαβαίναμε τιποτα άλλο! Τζάμπα τα κοιτάγαμε όλα τα σχέδια το πρωί. Δεν είχαμε χρόνο ούτε να σηκώσουμε το κεφάλι μας! Άντε να προλαβαίναμε να δείξουμε σε κάνα παιδάκι πως να πλάσει με τη ζαχαρόπαστα και κάνα σχεδιάκι.

Βέβαια τα παιδιά ήταν ενθουσιασμένα, ακόμα και με αυτό. Και όταν φεύγανε με το μπισκοτάκι τους το στολισμένο (και το μασουλάγανε) ήταν περήφανα και χαρούμενα! Ήταν δυόμιση τέλειες ώρες! Μιλήσαμε με τα τοπικά κανάλια, μας έβγαλαν και φωτογραφίες, πρώτες φίρμες!

Αρκετοί ήταν αυτοί που αναγνώριζαν το site, που μας έλεγαν ευχαριστούμε, μας έχετε βοηθήσει, μας έλεγαν πως είναι φαν! Μέχρι και η ρεπόρτερ του Star Δράμας!

Επειδή ήμασταν σε εξωτερικό χώρο και φυσικά έκανε κρύο, η ζαχαρόπαστα πάγωσε και στο τέλος δεν μπορούσαμε να την ανοίξουμε. Πάλι καλά που είχε σκεφτεί η Γκόλφω να πηγαίνει τις ζαχαρόπαστες λίγο στο καλοριφέρ στο σπιτάκι των ξωτικών και μπορέσαμε να δουλέψουμε και τόσο.

Περάσαμε θαύμα και ελπίζω να το ξανακάνουμε και του χρόνου, ίσως σε δικό μας σπιτάκι 🙂