Το Σάββατο βγήκαμε στην εξοχή και πιάσαμε το Μάη 🙂
Εδώ πιάσαμε τις πίτες και τις ψητές φέτες:
Εδώ πιάσαμε τα σουβλάκια και τα λουκάνικα:
Εδώ πιάσαμε παστουρμαδόπιτες, σουφλέ, τυρόπιτες, σαλάτες κλπ κλπ κλπ
Εδώ βλέπετε πως ήμασταν όντως στην εξοχή:
Πήγαμε με μεγάλη παρέα (μικρών και μεγάλων) στη Νέδουσα, ψήσαμε, φάγαμε, ήπιαμε και περάσαμε πραγματικά πάρα πολύ ωραία. Είχαμε καλή παρέα εμείς, είχαν καλή παρέα και τα πιτσιρίκια κι έτσι κύλησε η μέρα σούπερ για όλους. Τα παιδιά βρεθήκαν σε δάσος, σκαρφάλωσαν, μάζεψαν λουλούδια, είδαν αγελάδες από κοντά, φτιάξανε και στεφανάκια, άπλωσαν ψάθες κάτω και ζωγράφισαν, χόρεψαν, διάβασαν… Εμείς φάγαμε, φάγαμε και φάγαμε 😛 😛 Eντάξει, γνωρίσαμε καινούριους ανθρώπους, μιλήσαμε, γελάσαμε, ήπιαμε και φτιάξαμε κι εμείς στεφάνι.
Για να σας αποδείξω λοιπόν πως κάναμε και άλλα εκτός του να τρώμε, ορίστε το μαγιάτικο στεφάνι μας:
Εσείς το ξέρατε πως το στεφάνι πρέπει να έχει ένα στάχυ για να υπάρχει ευημερία, ένα σκόρδο για να μη σε πιάνει το μάτι και ένα τριαντάφυλλο (με αγκάθι) για να μην έρχονται κλέφτες;;; Είδατε τι μαθαίνει κανείς στο νηπιαγωγείο;;
Μπράβο Στελλίτσα μου, να δεις του χρόνου που θα πας στο “μεγάλο σχολείο” πόσα πραγματα θα μάθεις! χιχιχιχιχιχιχι 😀
Άντε βρε, και του χρόνου να είστε καλά να ξαναφάτε (ε, μια φορά τον χρόνο να το ρίχνουμε και λίγο έξω με το φαί….) και να ξαναπιάσετε τον Μάη! Πολύ όμορφο το στεφάνι!
Ναι, τα καημένα, μια φορά το χρόνο το ρίχνουμε λίγο έξω 😛
Τις άλλες μέρες δεν τρώμε τίποτα…
Όσο για το νηπιαγωγείο, ολόκληρο ποστ έχω κάνει για το πως εκεί μαθαίνεις τα πιο σημαντικά πράγματα! 🙂
Ά, κάτσε να πω στον ανιψιό μου αυτό με το αγκάθι, γιατί ο κακομοίρης, όλο κάτι λουκέτα πάει και σκαρφίζεται!!!
;-Ρ
Πάντως, είστε και πολύ πιασάδικοι τύποι όμως, ε?
;-ΡΡΡΡΡ