Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Κάτω τα χέρια!

Την προηγούμενη Παρασκευή βγήκε ξαφνικά μια πρόταση του διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης με την οποία ανακοίνωνε υποβιβασμούς και συγχωνεύσεις σχολείων. Μέσα σε αυτά ήταν και το δικό μας. Το υποβίβαζε από δωδεκαθέσιο σε δεκαθέσιο, μαζί με κάμποσα σχολεία ακόμα. Ξεσηκώθηκαν όλοι και ο κ. Κλάδης πήρε πίσω την πρόταση αυτή, άφησε τα περισσότερα σχολεία ως είχαν και προτείνει τον υποβιβασμό μόνο του δικού μας και ενός ακόμα, σε ενδεκαθέσια.  Ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας θεώρησε πως οκ, αφού υποβιβάζει μόνο δυο δεν υπάρχει πρόβλημα, το αφήνουμε έτσι (και λέμε και ευχαριστώ).

Μικρή διευκρίνιση: το δικό μας σχολείο είναι το μόνο που θα παρουσιάσει αύξηση μαθητών του χρόνου (σύμφωνα με τα στοιχεία). Τα τελευταία χρόνια έχει ραγδαία αύξηση μαθητών, κάνει πάρα πολύ καλή δουλειά, συμμετέχει σε μαθηματικούς διαγωνισμούς, ήμασταν το μοναδικό σχολείο στη Μεσσηνία που πήραμε μέρος στην Παννελήνια Συνάντηση Σχολικών Χορωδιών, παίρνει κύπελα στα πρωταθλήματα μπάσκετ και βόλεϋ, έχει δυο τμήματα ολοήμερου (που κάνει πραγματική δουλειά). Αυτή τη στιγμή έχουμε 10 τμήματα (όλα από 16-23 μαθητές, δεν είναι δηλαδή κανενα ιδιαίτερα μικρό), αλλά του χρόνου φεύγει η έκτη που είναι ένα τμήμα και θα έρθουν τα πρωτάκια, που σύμφωνα με όλα τα στοιχεία, θα είναι πολλά (σίγουρα δηλαδή θα είναι δυο τμήματα). Τα υπόλοιπα σχολεία που δεν πειράζει ο κ. Κλάδης, φαίνεται από τα στοιχεία πως του χρονου θα έχουν μείωση μαθητών. Σε καμία περίπτωση δε λέω πως θα έπρεπε να υποβιβάσει κάποιο άλλο σχολείο, λέω απλώς πως η απόφαση να υποβιβάσει το δικό μας στερείται λογικής.

Ο Γιώργος και η Ιωάννα με τα πανώ στα χέρια

Οι γονείς λοιπόν αποφασίσαμε να διαμαρτυρηθούμε. Σήμερα κλείσαμε το σχολείο και κάναμε πορεία προς τη Νομαρχία. Συναντηθήκαμε με τον κ. Κλάδη, καταλάβαμε πως δεν υπάρχει περίπτωση να πάρουμε λογική απάντηση και φύγαμε ακόμα πιο εξαγριωμένοι. Η πρώτη του κουβέντα όταν μας δέχτηκε ήταν να μας ρωτήσει γιατί βγάλαμε τα παιδιά εκδρομή!!! Μας κατηγόρησε πως τα βάζουμε να χάσουν μάθημα για άσχετους λόγους, μας κατηγόρησε για κινδυνολογία (όταν του είπαμε πως του χρόνου θα έχουμε 11 τμήματα και αύξηση μαθητών και θα είναι δύσκολο να μας στείλει αναπληρωτές αν χρειαστούμε), μας είπε πως όλο αυτό είναι τυπικό και το σχολείο δεν χάνει απολύτως τίποτα. Όταν τον ρωτήσαμε τι κερδίζει με αυτό, μας είπε και πάλι τίποτα βέβαια. Κανείς. Γιατί το κάνει τότε, ποιός ξέρει; Γενικώς δεν μπόρεσε να μας φέρει κανένα επιχείρημα για να αιτιολογήσει την απόφασή του. Και όταν του είπαμε πως δεν έχει τηρήσει καν τις νόμιμες διαδικασίες, δεν υπήρξε καμία διαβούλευση, η απάντησή του ήταν “δεν υπήρχε χρόνος”. Είχε βάλει μια κασέτα που έλεγε “να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας”, “δεν χάνετε τίποτα”, “κινδυνολογείτε”, “λειτουργείτε τόσα χρόνια με 10 τμήματα”, “αν χρειαστεί του χρόνου και έχετε 11 τμήματα, εγώ θα προτείνω την αναβάθμισή σας ξανά” και ένα σωρό αερολογίες και γενικολογίες και αυτό ήταν. Του είπαμε να περιμένει μέχρι τον Σεπτέμβρη και αν ΔΕΝ έχουμε 11 τμήματα να μας υποβιβάσει τότε. Του είπαμε πως την πρόταση υποβιβασμού προφανώς θα την δεχτούνε άμεσα, ενώ την πρόταση αναβάθμισης δύσκολα.  Το αποτέλεσμα ήταν απλώς να μάθουμε πως η πρόταση έχει ήδη κατατεθεί και δεν υπάρχει περίπτωση να την αλλάξει. Τέλος.

Τέλος πάντων θα μπορούσα να πω πολλά. Αυτό που θα πω είναι πως μετά από την συζήτηση που είχαμε μαζί του (στην αρχή μονο το ΔΣ), ανεβήκαμε στο γραφείο του μπουλούκι όλοι, γονείς και παιδιά, να διαμαρτυρηθούμε. Είπε μια από τα ίδια. Και μάλιστα ξεκίνησε με τον ίδιο τρόπο “σας ευχαριστώ που ήρθατε εκδρομή”. Ακόμα και αν υπήρχαν γονείς που ήταν πιο μετριοπαθείς μέχρι εκείνη τη στιγμή, εξαγριώθηκαν και αυτοί, που είχαν αφήσει δουλειές και μεροκάματα και τους καλοσωρίζει έτσι. Και η δημοσιογράφος που ήταν μαζί μας και τράβαγε, εξαγριώθηκε και αυτή με τη συμπεριφορά του. Το βράδυ θα μας δειξουν οι ειδήσεις…

Ήταν γενικά κουραστική και αποκαρδιωτική η μέρα. Όμως μέσα σε όλα αυτά, ήταν πραγματικά ωραίο να βλέπουμε τα παιδιά να διαμαρτύρονται για κάτι που θεωρούν λάθος και να παλεύουν και να απαιτούν να διορθωθεί. Μου άρεσε που είδαν ότι ΜΠΟΡΟΥΝ να διεκδικήσουν κάτι που θεωρούν πως πρέπει. Και ακόμα και αν δεν πετύχουμε τίποτα, τουλάχιστον θα μπορούν να λένε “το προσπαθήσαμε”. Και ήταν ωραίο να τα βλέπουμε στην πορεία προς τη Νομαρχία, να τραγουδάνε το “Τώρα, τώρα” και να φωνάζουν συνθήματα και να μας κοιτάει ο κόσμος όλος γύρω (κάποιοι μας χειροκροτάγανε κιόλας! ) Κατά τη γνώμη μου αυτό ήταν πιο σημαντικό μάθημα από αυτό που χάσανε  σήμερα. Και λυπάμαι πολύ για τα παιδιά των οποίων οι γονείς όλο αυτό το είδαν ως απλώς μια ευκαιρία να κοιμηθούν λίγες ώρες παραπάνω…

2 thoughts on “Κάτω τα χέρια!

  1. Sophia

    Καλώς ήρθαμε στην εκπαίδευση των παράλογων, λογιστικών και μανατζερίστικων αποφάσεων που στόχος της είναι η προβατοποίηση και σαφώς σίγουρα όχι, η εκπαίδευση και η μόρφωση των αυριανών πολιτών ώστε να αποκτήσουν κρίση. Όσο βλέπω στελέχη της εκπαίδευσης να λειτουργούν σαν σαθροί πολιτικάντηδες ξεχνώντας ότι είναι εκπαιδευτικοί και στόχος τους είναι η παροχή παιδείας στους μαθητές τους σε σωστές συνθήκες και όχι το να εφαρμόζουν ανόητες εντολές σαν παπαγαλάκια, αρχίζω να σκέφτομαι, ότι τα γιαούρτια και τα αλευρώματα, είναι πολύ λίγα…..

  2. sunny

    Οι τελευταιοι δεν κοιμηθηκαν παραπάνω Στέλλα μου, ακόμη στον ύπνο είναι…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.