Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Την Τετάρτη που μας πέρασε ήμουν καλεσμένη σε event της Electrolux, για να μας παρουσιάσουν την καινούρια σειρά οικιακών συσκευών, Inspiration Range.
Θέλαμε έτσι κι αλλιώς να ανέβουμε Αθήνα για να συναντήσουμε φίλους, οπότε το συνδύασα με αυτό και ανέβηκα εγώ δυο μέρες πριν τους υπόλοιπους για να πάω και στην εκδήλωση αυτή.

Μαζευτήκαμε στις εγκαταστάσεις της Λέσχης Αρχιμαγείρων Ελλάδας, Chef’s Club, όπου είχαν στήσει τις οικιακές συσκευές. Μας έγινε μια παρουσίαση και μετά ο Chef Στράτος Καλαθάκης μας μαγείρεψε, κάνοντας επίδειξη των συσκευών, αλλά και παρουσιάζοντάς μας νέες γεύσεις, τεχνικές και ιδέες.

Όλα στημένα

Μας έφτιαξε ένα πλήρες μενού, πολύ εντυπωσιακό. Ξεκίνησε με Κανταΐφι γαρίδας με φιστίκι και χτένια σχάρας με κονπότ φραγκόσυκου. Έφτιαχνε ένα πιάτο εκεί μπροστά μας, εξηγώντας μας τι κάνει και δίνοντάς μας πληροφορίες για τα υλικά, αλλά και το μαγείρεμα. Και ενώ τα έφτιαχνε, εμείς δοκιμάζαμε τα πάντα! Όποιος με ξέρει, καταλαβαίνει πως ήμουν στην πρώτη γραμμή, με το κουτάλι στο χέρι (δεν είχε πιρούνια αυτή τη φορά…), να δοκιμάζω τα πάντα!

Φαίνομαι εκεί μες τη μέση, με το κουτάλι στο χέρι…

Τα φραγκόσυκα δεν τα πολυσυμπαθώ, αλλά δοκίμασα αυτό το κονποτ και βεβαιώνω πως του χρόνου που θα γεμίσουν ξανά οι φραγκοσυκιές εδώ γύρω, θα βάλω τον Κωνσταντίνο να μαζέψει καμιά κλούβα… Ως μαρμελάδα ήταν φανταστικά!
Αυτό επίσης μου με ενθουσιάσε ήταν η πάστα φυστικιού. Πολύ εύκολη, πολύ γευστική, πολύ αρωματική. Δεν ξέρω με τι ακριβώς θα την συνδύαζα, αλλά σίγουρα θα φτιάξω και θα κάνω δοκιμές.

Η γευσιγνωσία συνεχίστηκε με Αχινό με φύκι και αφρό μοσχολέμονου (το οποίο, ΝΑΙ, δοκίμασα…)

Τα ορεκτικά ολοκληρώνονται σε ένα υπέροχο πιάτο!

Τα πιάτα περνάνε από μπροστά μας κι εμείς δοκιμάζουμε. Εδώ τον αφρό μοσχολέμονου. Δοκιμάσαμε όμως όλα τα υλικά, μέχρι και τις μαρινάδες!

Μενού χωρίς σαλατούλα δε λέει, οπότε εδώ είχαμε Σαλάτα με ρόκα, γλυστρίδα και σύκο με τυρί μαστέλο. Τα δαχτυλίδα παρμεζάνας δίνουν μια άλλη παρουσίαση στη σαλάτα (αν και μου φάνηκε πως σκλήρυναν πολύ μέχρι να σερβιριστούν).

Πανέμορφη ε;

Το κυρίως πιάτο ήταν Φιλέτο αρνιού με “μπακλαβά” από αποξηραμένα φρούτα, ξηρούς καρπούς και jus αρωματισμένο με λεβάντα. Το αρνάκι εγώ δεν το τρώω γενικά, αλλά αυτό ήταν πεντανόστιμο, όπως και ο “μπακλαβάς” που ήταν με κιμά αρνίσιο. Δε μύριζαν καθόλου και ήταν απίστευτα ζουμερά και γευστικά. Δεν είναι πιάτο που το φτιάχνεις στο σπίτι σου (θέλει απίστευτη ώρα και πολύ δουλειά), αλλά χαίρεσαι όταν το φτιάχνει άλλος και το τρως!

Ο σεφ φτιάχνει το jus…

Μου τρέχουν τα σάλια…

Και αυτό που περιμέναμε όλοι βεβαίως ήταν το γλυκό! Κρέμα με άρωμα μαστίχας, μπισκότα πτι-μπερ με κονποτ σταφυλιού και τσιπς σοκολάτας. Τι να πει κανείς…

Όλα τα πιάτα μαζεμένα σε μια εξαιρετική παρουσίαση…

Οι ηλεκτρικές συσκευές φυσικά μου φάνηκαν πολύ εντυπωσιακές, με ένα σωρό έξτρα πραγματάκια που σου κάνουν τη ζωή -και το μαγείρεμα φυσικά- εύκολη. Αυτό που ζήλεψα ήταν ο φούρνος πάντως. Με τα μάτια γκαζιού που έχω είμαι πολύ ευχαριστημένη (όχι πως δεν ήταν ωραία η επαγωγική εστία…), αλλά ο φούρνος γκαζιού με έχει απογοητεύσει. Τόσα χρόνια μετά και ακόμα δεν μπορώ να τον χειριστώ καλά. Προς το παρόν βολεύομαι φυσικά με αυτόν και το φούρνο τον κανονικό που έχω στο υπόγειο, ίσως στο μέλλον να το ξανακοιτάξω….

Μετά ακολούθησε μπουφές, στον οποίο υπήρχαν ήδη έτοιμα τα τόσα καλούδια που είδαμε να ετοιμάζονται και κάτσαμε να φάμε, να γνωριστούμε και να μιλήσουμε. Γνώρισα αρκετό κόσμο (κοπέλες κυρίως δηλαδή) και χάρηκα πολύ με τη γνωριμία τους. Τόσο πολύ μας πήρε η κουβέντα, που αποφασίσαμε να τη συνεχίσουμε και μετά αλλού πίνοντας καφέ!

Γενικά πέρασα πολύ ωραία, είδα καινούριες τεχνολογίες, είδα τεχνικές, δοκίμασα φαγητά που δεν υπήρχε περίπτωση να δοκιμάσω αλλιώς, έκανα γνωριμίες… Τι άλλο να ζητήσει κανείς;