Αν με ρωτήσει κανείς λεπτομέρειες για τη σχέση μου με τα βιβλία, θα απογοητευτεί. Δε θυμάμαι ποιό ήταν το πρώτο βιβλίο που διάβασα, πότε ξεκίνησα να διαβάζω, πόσα βιβλία διάβαζα το μήνα…
Ξέρω πως η πρώτη μου ανάμνηση είναι απο ένα βιβλίο. Δεν ξέρω πόσο ήμουν, σίγουρα ήμουν πολύ μικρούλα, δε διάβαζα ακόμα. Τριων, τεσσάρων, ποιός να ξέρει… Απ´ ο,τι έμαθα μετά που το συζήτησα με τους γονείς μου, κάποιος θείος που είχε έρθει απο ταξίδι μας είχε φέρει διάφορα δώρα. Και σε μένα είχε φέρει ένα βιβλίο. Δεν το θυμάμαι φυσικά, θυμάμαι μόνο να κοιτάζω μια σελίδα με ένα πολύχρωμο καρουσέλ.
Ούτε θυμάμαι πότε ξεκίνησα να διαβάζω. Εννοώ πότε απέκτησα την ικανότητα. Οι γονείς μου λένε μικρή, ίσως πριν την πρώτη. Μια φίλη των γονιών μου μου είπε πως με θυμάται επτά χρονών να διαβάζω διαρκώς βιβλία. Και γενικά όλοι με θυμούνται να είμαι συνέχεια με ένα βιβλίο στο χέρι.
Θυμάμαι την αδερφή μου να θέλει να παίξουμε με τις κούκλες κι εγώ να θέλω την ησυχία μου για να διαβάσω και τη μαμά μου να με πιέζει να αφήσω επιτέλους το βιβλίο και να παίξω λίγο με την αδερφή μου! Δε με ενδιέφεραν ποτέ οι κούκλες ιδιαίτερα, προς μεγάλη απογοήτευση της αδερφής μου βεβαίως….
Επίσης θυμάμαι να ζητάω πάντα βιβλία για δώρο. Όποτε με ρωτούσαν τι θέλω, απαντούσα “ένα βιβλίο”. Και η στάνταρ απάντηση των γονιών μου (που τότε μου φαινόταν απίστευτη, όμως τώρα κάπως τους καταλαβαίνω) ήταν “τι να σου πάρουμε βιβλίο; αφού θα το τελειώσεις μέσα σε μια μέρα!”. Και θυμάμαι με μεγάλη χαρά κάποια Χριστούγεννα, ίσως να ήμουν κάπου στο Γυμνάσιο δεν ξέρω, που άνοιξα το δώρο μου και ήταν ένα πάκο από βιβλία!!! Έκανα μεγάλη χαρά! Είχε τα τρία βιβλία του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, είχε Σέρλοκ Χολμς, είχε και άλλα ακόμα. Αυτή η στιγμή έχει χαραχτεί στη μνήμη μου!
Όλα αυτά τα χρόνια δεν υπάρχει περίπτωση να μπω σε βιβλιοπωλείο και να μην αγοράσω κάτι. Οι καλύτερες βόλτες ήταν στο κέντρο της Αθήνας, στην Πρωτοπορία και την Πολιτεία (το πιο αγαπημένο μου βιβλιοπωλείο ever), όπου έχω ακουμπήσει ουκ ολίγα χρήματα. Και δεν ήμουν πάντα τόσο κολλημένη με το sci-fi, έχω διαβάσει τα πάντα.
Τα βιβλία αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου και με συντροφεύουν χρόνια τώρα καθημερινά, σε διακοπές, όταν είμαι άρρωστη, τα βράδια πριν κοιμηθώ, στο κομμωτήριο, σε ταξίδια, παντού. Και έχουν γίνει λόγος να ξενυχτήσω αμέτρητα βράδια.
Και χαίρομαι πάρα πολύ που βλέπω πως την αγάπη αυτή (που την μοιράζεται μαζί μου και ο Κωνσταντίνος) την έχουμε μεταδώσει στα παιδιά μας!
Ειναι σαν να εχω γραψει εγω την αναρτηση.Αρχισα να διαβαζω πριν παω σχολειο και ουτε που ξερω ποσα βιβλια εχω διαβασει.Οι γονεις μου μου ελεγαν ο,τι και οι δικοι σου κ η μαμα ειδικα μεγαλωνοντας μου ελεγε πως θα πρεπει να παντρευτω ενα βιβλιοπωλη.Για δωρο παντα αυτο ζητουσα, και ειδικα οταν ανεβαιναν οι δικοι μου Αθηνα τους εγραφα λιστα….Στη βιβλιοθηκη της πολης μου σε ολα σχεδον τα παιδικα βιβλια θα δεις το ονομα μου…Τωρα δυστυχως δε μπορω να αγοραζω οπως παλια….
Κι εγώ είμαι υποψήφια πιθανή συντάκτρια αυτής της ανάρτησης.΄Εχω διαβάσει τα πάντα,διαβάζω από 6 χρονών,δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς βιβλία,δεν υπάρχει καμία στιγμή στη ζωή μου,καλή ή άσχημη,που να μην τη συντρόφευε κάποιο βιβλίο.Απλά τα λατρεύω! Και λυπάμαι πολύ τους ανθρώπους που δεν τα έχουν γνωρίσει ή που απλά δεν τους λένε τίποτα.
Άννα,νομίζω ότι πια κανείς βιβλιόφιλος δεν μπορεί να αγοράζει πια βιβλία,με το ρυθμό που αγόραζε παλιά.Ούτε καν οι ίδιοι οι βιβλιοπώλες.Αυτό που σας έλεγαν οι γονείς,ότι σε μία μέρα θα το βγάλετε όλο το βιβλίο,πλέον τη λέω εγώ στον εαυτό μου.Για να με πείσω να μην αγοράζω τόσο εύκολα,όσο παλιά.Αλλά ακόμα και τώρα,ούτε εγώ μπαίνω σε βιβλιοπωλείο,χωρίς να πάρω τουλάχιστον 4 βιβλία.
Καλά διαβάσματα,λοιπόν!