Χτες το πρωί, κατά τις 8.30, είπαμε να πάμε βόλτα στην παραλία να περπατήσουμε. Πήραμε το μηχανάκι μας, πήγαμε μέχρι εκεί, το αφήσαμε και κάναμε το περπάτημά μας κατά μήκος της παραλίας. Στην Καλαμάτα η παραλία είναι γύρω στα 2 χλμ. και σε όλη αυτή την έκταση υπάρχει ένα φαρδύ πεζοδρόμιο στο οποίο μπορείς να κάνεις τη βόλτα σου, ο ονομαζόμενος “δρόμος bypass” (το περπάτημα κάνει καλό στην καρδιά ε; ).
Στην αρχή λοιπόν κρύωνα. Έβλεπα τη θάλασσα, η οποία ήταν τέλεια βεβαίως και ήρεμη, αλλά είπα “με την καμία δεν έμπαινα μέσα!” Μπρρρρρ. Όμως όσο περπατούσαμε άρχισα να ζεσταίνομαι. Έβγαλα το μπουφάν και πάλι ζεσταινόμουνα. Και όταν αποφασίσαμε το περπάτημα της επιστροφής να το κάνουμε περπατώντας στην αμμουδιά, βρήκα την ευκαιρία να βγάλω και τα παπούτσια μου! Σήκωσα και το παντελόνι και περπάταγα εκεί που έσκαγε το ελαφρύ κυματάκι και ήταν τέλεια! Αν είχα μαγιώ είναι απολύτως σιγουρο πως θα είχα μπει μέσα (οπότε να προσέχουμε πόσο απόλυτοι είμαστε σε αυτά που λέμε…). Πολύ τη ζήλεψα…
Τέλεια σας λεω….
Γυρνώντας είπαμε πως θα βουτήξουμε το επόμενο μεσημέρι, αλλά βεβαίως έπιασε κακοκαιρία και βροχές ξανά (έχουμε μουχλιάσει αυτό το φθινόπωρο…). Δεν ξέρω αν εντέλει θα πάμε, αλλά το σίγουρο είναι πως αν ξεκινήσουμε ξανά για περπάτημα, από μέσα θα φοράω μαγιώ!!!