Η χορωδία του σχολείου του Γιώργου παει στη Νάπολη για να πάρει μέρος στον Πανευρωπαϊκό . Ξεκινήσαμε το μεσημέρι απο την Καλαμάτα. Το ταξίδι προς Πάτρα ήταν πολυ ευχάριστο και δεν κατάλαβα καν πως πέρασε η ώρα. Οι γονείς καθήσαμε μπροστά και τα παιδιά πίσω, οπότε ήταν σαν να κάναμε μόνοι μας το ταξιδάκι. Κάθησα με μια άλλη μαμά η οποία αποδείχτηκε πολύ καλή παρέα. Έπεσε κουβεντούλα, κουτσομπολιό, ανταλλαγή απόψεων.. Μάλιστα είχε μαζί της ενα mp3 με εξαιρετική μουσική και επειδή είχα εγω μαζί το γκατζετάκι με το οποίο μπορείς να βάλεις δυο σετ ακουστικά σε ένα, απόλαυσα ήρεμη διαδρομή, διαβάζοντας το βιβλίο μου, βλέποντας τη βροχή να πέφτει και όλα αυτά υπό τους ήχους της Amelie (και άλλων συναφών κομματιών).
Φτάσαμε στην Πάτρα κατά τις 5. Το καράβι έφευγε στις 6, οπότε ίσα που είχαμε χρόνο να πάμε μια τουαλέτα και να φάμε ενα τοστάκι.
Το καράβι μεγάλο μεν, οι καμπίνες μινιόν… Ούτε χόμπιτ δε χωράνε… Ίσα που έχεις χώρο να αναπνεύσεις στην τετράκλινη καμπίνα και ίσως ούτε καν αυτό… Δεν έχει και παράθυρο, κάτι που τις κάνει ακόμα πιο κλειστοφοβικές. Εγώ πήρα μια απο τις πάνω κουκέτες. Θα δείξει το πως θα βγάλουμε το βράδυ.
Στο μεταξύ έχω κάνει τις βόλτες μου, έχω περάσει κάμποση ώρα στο κατάστρωμα και έχω γνωριστεί καλύτερα με τη συγκεκριμένη μαμά, με την οποία περνάμε πολυ καλά. Τον Γιώργο τον έχω αφήσει μόνο του. Μπορεί να είμαι μαζί, αλλά θέλω να ζήσει την εμπειρία αυτή όσο γίνεται πιο ανεξάρτητος.
Βεβαίως τα πάντα στο καράβι είναι πανάκριβα, 90 λεπτά το νεράκι και 3 ευρώ οι δυο ώρες Ίντερνετ. Βαπορίσιες τιμές κανονικά!
