Είχα πάρα πολλά χρόνια να πάω στη Δημητσάνα αλλά θυμάμαι πως μου είχε αρέσει. Η Ιωάννα επίσης είχε πάει φέτος εκδρομή εκεί με το σχολείο της και είχε έρθει με άριστες εντυπώσεις, είχε δει πολλά πράγματα και ήθελε να τα μοιραστεί μαζί μας. Οπότε κανονίσαμε μια από τις εκδρομές μας να είναι προς τα εκεί.
Ξεκινήσαμε λοιπόν και πήγαμε πρώτα στην Δημητσάνα. Το χωριό αυτό μου άρεσε πάρα πολύ, περισσότερο από την Βυτίνα που πήγαμε μετά. Είναι πολύ γραφικό.
Πρώτη στάση κάναμε στο Υπαίθριο Μουσείο Υδροκίνησης. Δυστυχώς ήταν Τρίτη και το Μουσείο ήταν κλειστό! Η Ιωάννα μας είπε πως τους είχε αρέσει πολύ, οπότε ελπίζουμε πως θα μας δοθεί η ευκαιρία να πάμε ξανά κάποια στιγμή, που δε θα είναι Τρίτη!
Μετά πήγαμε εκεί δίπλα, σε ένα εστιατόριο που είχε στην αυλή του διάφορα ζώα, απλώς για να τα χαζέψουμε. Για τα δικά μας παιδιά βεβαίως δεν ήταν τίποτα πρωτόγνωρο το να δουν κότες, πάπιες, γαλοπούλες κλπ είχε όμως και κάτι πόνυ. Πάντα είναι ωραίο να χαζεύεις ζώα και πουλιά βεβαίως. Και είχαμε και μια μικρούλα μαζί μας που ενθουσιάστηκε αφού για εκείνη δεν ήταν καθημερινό θέαμα οι κοτούλες!
στην Βιβλιοθήκη της Δημητσάνας. Η βιβλιοθήκη αυτή ιδρύθηκε το 1764 και ήταν μια από τις 4 βιβλιοθήκες που υπήρχαν κατά την τουρκοκρατία. Στεγάζεται στο κτίριο του παλιού Δημοτικού Σχολείου, στη θέση της Σχολής Δημητσάνης. Είχε 5000 τόμους, αλλά κατά την επανάσταση χρησιμοποίησαν το χαρτί από τους τόμους αυτούς για να κατασκευάσουν φυσέκια. Έτσι απέμειναν μόνο γύρω στους 700 τόμους. Απέκτησε και άλλους μετά, από δωρεές. Είναι πολύ εντυπωσιακοί όλοι οι τόμοι και ο Κωνσταντίνος ενθουσιάστηκε με ένα λεξικό. Εκτός όμως από τα βιβλία, μπορεί να δει κανείς εκεί διάφορα ενθύμια από την επανάσταση (πχ τη σέλα του αλόγου του Παπαφλέσσα κλπ), καθώς και μια λάρνακα με τα οστά του Μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανού, ο οποίος φοίτησε εκεί όταν λειτουργούσε και ως ιερατική σχολή. Μπορείς να δεις και διάφορα ενδύματα, αργαλιούς και αντικείμενα παλιά, σαν μίνι λαογραφικό μουσείο. Είναι μικρή η βιβλιοθήκη, δυο χώρους έχεις να επισκεφθείς, αλλά αξίζει.
Γενικά η βόλτα στη Δημητσάνα μου άρεσε
Περάσαμε από τη Στεμνίτσα απλώς με το αυτοκίνητο, μετά πήγαμε στη Βυτίνα για μια μικρή βόλτα. Η αλήθεια είναι πως ήταν μεσημέρι, πεινάγαμε και έκανε και πολύ ζέστη, οπότε δεν περπατήσαμε και πολύ εκεί. Αγοράσαμε απλώς κάτι μικρά αναμνηστικά, κάναμε βόλτα για λίγο και μετά προχωρήσαμε προς το Λεβίδι για να κάτσουμε για φαγητό. Εκεί κάτσαμε σε μια ταβερνούλα που λέγεται “Βαρελάδικο” και είναι πάνω στην πλατεία, και μείναμε πάρα πολύ ευχαριστημένοι! Μετά πήγαμε δίπλα για παγωτάκι και κλείσαμε τέλεια την εκδρομή μας!