Είναι η τέταρτη φορά που πάω στη Θεσσαλονίκη και έχω να πω δυο πράγματα: καμία φορά δεν έχω καταφέρει να την γυρίσω -ως τουρίστας δηλαδή, να δω τα αξιοθέατα, να μπω στο Λευκό Πύργο, και δεύτερον καμία φορά δεν έχω φάει μπουγάτσα!!!!!! Δεν ξέρω πώς γίνεται αυτό βρε παιδιά!
Βασικά και τις τέσσερις φορές έχω ανέβει για δουλειά και μένω ελάχιστα. Ακόμα και τώρα που έμεινα τέσσερις μέρες, οι καταστάσεις ήταν τέτοιες που δεν κατάφερα να γίνω τουρίστας. Έχω κάνει βόλτα στην αναπλασμένη παραλιακή, έχω κάτσει για καφεδάκι, έχω φάει και μια φορά σε ταβέρνα, αλλά τόσες νοστιμιές έχει η πόλη, δεν μου έχουν κάτσει! Πρέπει να ξαναπάω κάποια στιγμή, όταν δε θα έχω δουλειά και όλοι θα είναι καλά… Είναι που είναι τόσο μακρυά όμως βρε παιδί μου, δεν είναι εύκολο ταξίδι.
Είχε ωραίες μέρες όμως και έκανα και ένα περπάτημα στην πλατεία της Καλαμαριάς. Εγώ με το κοντομάνικο και οι άλλοι με το μπουφάν, αλλά δεν έχει και σημασία. Πήγα στην κοπή της πίτας, πήγα και για καφεδάκι με τα κορίτσια (και τα αγόρια, να μην μένουν παραπονεμένα) του σάιτ. H φίλη μου η Φοίβη έχει τη Ζουζού της, που έχει ίδιο χρώμα μαλλί με το δικό μου τώρα που το αφήνω άνευ βαφής
Ίδιες είμαστε!
Την περισσότερη ώρα μου όμως, την πέρασα με την φιλενάδα μου, τη Σοφία!!!! Και για να καταλάβετε πώς περάσαμε, σας βάζω ένα κομμάτι από μια ταινία εδώ, για να δείτε ΤΙ ποιοτικό χρόνο περνάμε μαζί!!!
Η φιλενάδα σου η Σοφία είναι υπερευγνώμων για τον πχιοτικό χρόνο που περάσαμε μαζί και επιφυλλάσσεται για τις μπουγάτσες και τα μουσεία…. Πότε, είπαμε, ξανάρχεσαι;
;-Ρ
Θα μου ετοιμάσεις την τριλογία του Dhoom, το Singham 2 και ό,τι άλλο σου προτείνει ο καλός μαθητής σου, και κάτι θα κανονίσουμε χαχαχααχχαχαχαχαα
Ναι ναι, DEAL!!!! Μιλάμε θα πρέπει να εγκατασταθούμε από την αρχή στα πατώματα για να προστατευτούμε από τις σίγουρες πτώσεις από τα γέλια!!