Πολύ τις συζητήσαμε φέτος τις διακοπές μας και πολλές φορές άλλαξαν τα σχέδια. Λέγαμε “δε θα πάμε στο Σουσάκι φέτος”, ψάχναμε για εναλλακτικές, πέσανε διάφορες ιδέες στο τραπέζι, λέγαμε το ένα, λέγαμε το άλλο και στο τέλος, μετά από πολλές διαβουλεύσεις, ψάξιμο και εναλλαγές σχεδίων, καταλήξαμε… να πάμε στο Σουσάκι. Για μια ακόμα χρονιά.
Είναι το μόνο μέρος στην ουσία που μπορούμε να κάνουμε διακοπές για 3 εβδομάδες χαλώντας ίσως και λιγότερα χρήματα απ’ όσα θα χαλάγαμε σπίτι μας. Μετά τα γνωστά, παρέα για μπιρίμπα κάθε μέρα εμείς, παρέα για τα παιδιά, χαλάρωση, μπάνια εύκολα χωρίς ταλαιπωρίες, έρχονται οι γονείς μου (συνήθως έρχεται και το σκάφος για μερικές βολτίτσες), κάνουμε εκδρομούλες… Χαλαρά και όμορφα δηλαδή.
Ξεκινήσαμε από εδώ νομίζω με μεγάλη ανάγκη διακοπών. Με το που φτάσαμε εκεί ένιωσα αμέσως πως ήμουν σε επισόδειο twilight zone. Φύγαμε από ένα περιβάλλον με μεγάλα προβλήματα οικονομικά και πολιτικά, όσο ήμασταν στην Καλαμάτα όλο για αυτά μιλούσαμε, είχε καταστραφεί ο κόσμος γύρω μας (ίσως είμαι λίγο υπερβολική, αλλά κάπως έτσι ένιωθα) και φτάσαμε εκεί και όλα ήταν ακριβώς όπως τα αφήσαμε πέρισυ. Είχαν μάλιστα συνέλευση στην πολυκατοικία και συζητήθηκαν και πάλι τα ίδια ακριβώς που είχαμε πει και πέρισυ. Σαν να μην είχε αλλάξει τίποτα, τα προβλήματα εκεί ήταν και πάλι τα κοινόχρηστα, ποιός πληρώνει και ποιός όχι, τι θα κάνουμε με το ασανσέρ, με τις καθαρίστριες κλπ Σα να μπήκα σε μια χρονομηχανή ή να βρέθηκα μέσα σε μια φούσκα… Ήταν πολύ περίεργο συναίσθημα…
Περάσαμε τις δυο πρώτες εβδομάδες χωρίς να κάνουμε τίποτα άλλο παρά μόνο μπάνιο και μπιρίμπα. Τρελό ξενύχτι με τη μπιρίμπα… Στο τέλος των δυο εβδομάδων νιώσαμε πλέον να βαριόμαστε οικτρά, θέλαμε πια να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Αυτή τη φορά ούτε καν θερινό κινηματογράφο δεν είχαμε καταφέρι να πάμε, δεν είχαμε πάει ούτε μια ταβέρνα που λέει ο λόγος… Τίποτα! Μέχρι τότε δεν είχαμε κουράγιο να κανονίσουμε ούτε εκδρομή, ούτε καν να σκεφτούμε σε ποιά ταβέρνα να πάμε να φάμε. Αφού λοιπόν γεμίσαμε μπαταρίες προφανώς και έφτασε η ώρα που θέλαμε πια το διαφορετικό, κανονίσαμε την τελευταία εβδομάδα και πήγαμε εκδρομή στη Στυμφαλία, πήγαμε στις νεροτσουλήθρες, πήγαμε στις πηγές της Ωραίας Ελένης, φάγαμε σε ταβερνάκια… Μόνο ο θερινός μας έμεινε άχτι.
Ο Γιώργος στις πηγές. Κρύο νερό, πολύ πλάκα!
Βρήκαμε ωραία χτενίσματα και δοκιμάσαμε
Ο φιόγκος..
και ο κότσος
Κάναμε κάτι μικρές βολτίτσες με το σκάφος και ευχαριστηθήκαμε βουτιές
Έτοιμοι για βουτιές απ’ όλα τα σημεία!
Τα μακρυκάνικά μου στην κλασική πόζα!
Και όπως κάθε χρόνο έκανα τις κατασκευές μου. Πάντα στη βαλίτσα μου υπάρχει κάτι για τις κατασκευές του καλοκαιριού. Αυτή τη φορά είχα πάρει μαζί τις ακρυλικές μπογιές μου, έχοντας στο μυαλό μου να ζωγραφίσω καμιά πετρούλα. Μου την έδωσε όμως και εντέλει έκανα κάτι πιο μεγάλο… Μπήκα στην κουζινούλα μας και ζωγράφισα τα ντουλάπια που ήταν σε κακή κατάσταση, σε αυτό το μπεζουλί που βλέπετε γύρω γύρω. Πλέον έχουν τη φαλαινίτσα, το καβουράκι και τον αστερία να στολίζουν την κουζίνα.
Μια φαλαινίτσα για την κουζίνα μας..
Γυρίσαμε με μεγάλη ανάγκη ύπνου (τόσο ξενύχτι δε το έχω ξανακάνει ποτέ!), χωρίς ιδιαίτερη διάθεση για δουλειά για να πω την αλήθεια, αλλά σίγουρα ευχαριστημένοι. Μας είχε λείψει το σπίτι μας, η Κίκα και ο γάτος μας..