Κάθε χρόνο πάμε εκδρομούλες. Έχουμε πάει στο Ναύπλιο, στην Επίδαυρο, στο Αίγιο, στο Διακοφτό και τα Καλάβρυτα και σε πολλά ακόμα μέρη. Ψάχνοντας πού αλλού θα μπορούσαμε να πάμε, είδα τη Στυμφαλία και διάβασα και αρκετά καλά λόγια για το Μουσείο Περιβάλλοντος που υπάρχει εκεί. Διάβασα και για ωραίο φαγητό στην Καστανιά, οπότε τους έπεισα!
Διαλέξαμε να πάμε μέσω Νεμέας και όχι μέσω Κιάτου, για να αποφύγουμε τον αισχρό δρόμο Κορίνθου-Πάτρας (και ας κάναμε και 15 λεπτά παραπάνω). Έτσι είχαμε την ευκαιρία στο αυτοκίνητο να ξαναθυμηθούμε όχι μόνο τον μύθο για τις Στυμφαλίδες όρνιθες, αλλά και για το λιοντάρι της Νεμέας. Και αφού είχαμε πιάσει τη μυθολογία με τον Ηρακλή είπαμε κάνα δυο μύθους ακόμα και διαβάσαμε και για άλλους άθλους καθώς και για το τέλος του. Πολύ περίεργους ήρωες είχαμε στη μυθολογία μας, που σκοτώνουν τη γυναίκα και τα παιδιά τους (ανάμεσα σε άλλα “κατορθώματα”…). Τέλος πάντων, η διαδρομή ήταν λίγο δύσκολη γιατί ψιλοχαθήκαμε και είχε στροφές, αλλά με τους μύθους και άλλες συζητήσεις πέρασε η ώρα.
Φτάσαμε λοιπόν πάνω από τη Στυμφαλία και η αλήθεια είναι πως η θέα προς τη λίμνη είναι πάρα πολύ όμορφη! Δεν καταλαβαίνεις πως είναι λίμνη, καθώς είναι σχεδόν καλυμμένη με καλάμια, σου φαίνεται σα να βλέπεις ένα εντυπωσιακό καταπράσινο οροπέδιο.
Ναι, αυτό το πράσινο πίσω είναι η λίμνη… Υπάρχει νερό δηλαδή εκεί κάτω από την πρασινάδα…
Φαίνεται σε αυτή εδώ τη φωτογραφία, από το ίδιο σημείο, που βρήκαμε μέσα στο μουσείο τυχαία.
Μπήκαμε και στο μουσείο λοιπόν. Δε το περιμέναμε καθόλου, αλλά εντυπωσιαστήκαμε! Η Ιωάννα είπε στο τέλος πως είναι το δεύτερο καλύτερο μουσείο που έχει πάει ποτέ. Είναι ιδιαίτερα προσεγμένο και καλοφτιαγμένο, με πολλές πληροφορίες πολύ όμορφα παρουσιασμένες, έτσι ώστε να σε κάνουν να θέλεις να τις δεις όλες με προσοχή. Είναι μικρό, ένας όροφος όλος κι όλος, αλλά μας πήρε γύρω στη μιάμιση ώρα για να πούμε πως οκ, το είδαμε (και θα μπορούσαμε να κάτσουμε και παραπάνω). Ένα από τα πρώτα πράγματα που βλέπει κανείς είναι μια μακέτα με τις λίμνες και τα βουνά της περιοχής, όπου ένα βίντεο σου δείχνει τους δρόμους του νερού και πώς ήταν στην αρχαιότητα και πώς εξελίχθηκε, τους δρόμους που ακολουθεί και τις επιπτώσεις στο περιβάλλον, ενώ όσο τα βλέπεις αυτά, ανάβουν στη μακέτα λαμπάκια στις αντίστοιχες περιοχές. Είδαμε όλη την παρουσίαση με πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον!
Έξω στο μπαλκονάκι είχε παρατηρητήριο για τα πουλιά
Είδαμε ένα σωρό πουλάκια στη λίμνη
Και μέσα μπορεί να βρει κανείς πολλές πληροφίες για την πανίδα και τη χλωρίδα της περιοχής
Δέντρα, ζώα, πουλιά και φυτά (και τα παιδιά μου)
Μετά είχε πληροφορίες για την περιοχή, τη λίμνη, τα ζώα, τα ψάρια, τα πουλιά και τα φυτά της, καθώς και για τους ψαράδες και το ψάρεμα στη λίμνη.
Τα καλάμια ήταν αληθινά και μέσα από τα τζάμια έβλεπες πώς είναι το χώμα και τα φυτά, ενώ δίπλα είχε και ψάρια.
Είχε επίσης πληροφορίες για τη γεωργία, την κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία
Εδώ πράγματα των βοσκών, στη διπλανή αίθουσα τα εργαλεία των γεωργών
Παλιές κυψέλες
Μετά, για φαγητό, πήγαμε στην Καστανιά. Πολύ όμορφο χωριό με δυο ταβέρνες. Όλοι μας είπαν πως και οι δυο είναι εξίσου καλές, εμείς κάτσαμε στη δεύτερη (η πρώτη είναι πριν μπεις στο χωριό, η δεύτερη είναι λίγο μετά) και μείναμε ιδιαίτερα ευχαριστημένοι. Εξαιρετική θέα, ιδιαίτερα φιλόξενοι και εξυπηρετικοί άνθρωποι, πολύ νόστιμο φαγητό.
Γενικά μια πολύ όμορφη εκδρομή που την προτείνω!