Το να γράφω στο μπλογκ δυσκολεύει μέρα με τη μέρα. Η δουλειά είναι πολλή και δε θέλω να μένω παραπάνω μπροστά στον υπολογιστή μου. Τα παιδιά έχουν μεγαλώσει και δε θέλω να γράφω δημόσια για τη ζωή τους. Υπάρχει πίεση και φόρτος εργασίας και πράγματα που ακόμα δε μπορώ να καταγράψω. Αυτό με κάνει να αφήνω πίσω και πράγματα που θα ήθελα να καταγράψω, γιατί σκέφτομαι πως χρονικά δεν ταιριάζουν. Πώς να γράψω για το Πάσχα αν δεν έχω γράψει για την πρωταπριλιά αυτά που ήθελα; Χαζομάρα φυσικά γιατί έτσι καταλήγω να μη γράφω τίποτα.
Ας το αλλάξω αυτό λοιπόν, γράφοντας για το Πάσχα, και ας μην έχω γράψει για την Πρωταπριλιά! Αν βρω χρόνο θα το βάλω κι εκείνο το ποστ στη θέση του αργότερα.
Φέτος δεν είχαμε κέφι να κάνουμε Πάσχα στην Καλαμάτα. Θέλαμε μια αλλαγή, να ξεφύγουμε από αυτά που κάνουμε συνήθως. Μου αρέσει η περιφορά του Επιτάφιου στο χωριό, μου αρέσουν όλα τα έθιμα που ακολουθούμε, το να είμαι με την εδώ οικογένεια, το ψήσιμο κλπ κλπ. Αλλά φέτος θέλαμε ηρεμία. Ούτε βεγγαλικά, ούτε φασαρίες. Θέλαμε διακοπές.
Στην αρχή λέγαμε να κάνουμε κάνα ταξιδάκι, αλλά δε μας βγήκε. Οπότε αποφασίσαμε να πάμε στην Αθήνα να περάσουμε το Πάσχα με τους γονείς μου. Στη συνέχεια άλλαξε λίγο το σχέδιο και αποφασίστηκε να περάσουμε το Πάσχα στην Αίγινα με τους γονείς αλλά και με την αδερφή μου που έχει εξοχικό εκεί. Ας πούμε δηλαδή πως το επέλεξα, γιατί όταν σε παίρνουν τηλέφωνο τα ανήψια σου και σου λένε “θεία Στέλλααααααααα, θα έρθεις να περάσεις μαζί μας 4 ή τουλάχιστον 3 μέρες μαζί μας το Πάσχαααααα;” (η ανηψιά) και “θεία Στέλλαααααααα, αν θες να παίξεις με το φορτηγό μου, απλώς να μου το ζητήσεις!” (ο ανηψιός), δεν έχεις πραγματικά επιλογή!
Στην αρχή το σκεφτόμουν λίγο γιατί ναι μεν ήθελα πάρα πολύ να πάω, αλλά αυτό θα πρόσθετε πολλές ώρες ταξιδιού στο ήδη μικρό μας παραθυράκι για διακοπές. Η Ιωάννα είχε πρόβες στο θέατρο και την Μ. Πέμπτη, αλλά και τη Δευτέρα του Πάσχα… Άρα είχαμε 3 μερούλες όλες κι όλες. Χαίρομαι όμως πάαααρα πολύ που πήγαμε, γιατί για πρώτη φορά μετά από μήνες περάσαμε 3 μέρες χωρίς να σκεφτούμε καθόλου τη δουλειά, τους δικηγόρους και τους λογιστές, χωρίς να σκοτίζουμε το κεφάλι μας με προβλήματα και πιθανές λύσεις. 3 μέρες με την οικογένεια, να φτιάχνουμε κουνελάκια με τα πιτσιρίκια, να μιλάω με την αδερφή μου, να αράζουμε στις ξαπλώστρες. 3 μέρες με φαγητό και γέλια.
Είχαν βέβαια και το πρόβλημά τους οι μέρες αυτές, καθώς μας χτύπησε μια γαστρεντερίτιδα. Γρήγορη μεν (τα ισχυρά συμπτώματα ίσως κράτησαν ένα 8ωρο), αλλά τα τσάκισε και τα δυο παιδιά, κυρίως τον Γιώργο αυτή τη φορά. Ακόμα κι έτσι, το ευχαριστηθήκαμε όλοι.
Ως δώρο για το Πάσχα αποφάσισα να μην πάρω στα ανήψια παιχνίδια ή ρούχα ή ακόμα βιβλία, αλλά να τους κάνω κάτι διαφορετικό. Ετοίμασα λοιπόν ένα όμορφο κουτί και έβαλα μέσα ένα σωρό πράγματα για κατασκευές. Υλικά για να φτιάξουμε κουνελάκια από το ρολό του χαρτιού τουαλέτας, υλικά για να φτιάξουμε κουνελάκια από κάλτσες, υλικά για να φτιάξουμε γιρλάντες από πασχαλινά αυγά, ξυλομπογιές, κηρομπογιές, ψαλίδι, κόλλες, κορδέλες καθώς και διάφορα χρωματιστά χαρτιά. Ήταν το Magic Box, το οποίο μετονομάστηκε μετά από πρόταση της ανηψιάς σε Magic bunny making box. Ένα σούπερ κουτί που μας προσέφερε πολλές ώρες διακέδασης και ήταν ευκαιρία να περάσω ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά.
Η τελειωμένη μας αυγουλένια γιρλάντα εδώ και από κάτω όλα τα κουνελάκια μας στη σειρά.
Διοργανώσαμε και Easter egg hunt που ήταν τεράστια επιτυχία σε μικρά και μεγάλα παιδιά (όπως φαίνεται και παρακάτω)
Στο δικό μας κυνήγι αυγών πρωταγωνιστής δεν ήταν μόνο ο Λαγός του Πάσχα, αλλά και η Γάτα του Πάσχα, η οποία λατρεύει τα σοκολατένια αυγά και έπρεπε να την προλάβουμε πριν τα φάει όλα. (true story, η γάτα έφαγε 2 από τα σοκολατένια αυγά πριν το καταλάβουμε!!!)
Με λίγα λόγια περάσαμε ένα υπέροχο Πάσχα….