Αρκετοί από τους φίλους μου ξέρουν πως εδώ και χρόνια ήθελα να μάθω Ιαπωνικά. Γενικά μου αρέσουν οι ξένες γλώσσες, έχω μάθει λίγα Ιταλικά, έκανα κάτι λίγα χρονάκια Γερμανικά, έχω μάθει Ισπανικά και φυσικά τα Αγγλικά μου. Τα Ιαπωνικά μου φαινόντουσαν πάντα μια γλώσσα ιδιαίτερη, μου άρεσε να τα ακούω. Ίσως να έπαιξε ρόλο σε αυτό η σειρά Shogun, που την είχα δει στην τηλεόραση μικρή (μεγάλη αγάπη με τον Ρίτσαντ Τσάμπερλεν…). Αφού από τότε θυμάμαι δυο λέξεις μέχρι τώρα, το “βακαριμάς” και το “βακαριμάσεν” που σημαίνουν “καταλαβαίνω” και “δεν καταλαβαίνω”.
Το 2011 λοιπόν αποφάσισα να μάθω μόνη μου Ιαπωνικά. Κατέβασα μια ωραία εφαρμογή και ξεκίνησα. Είχα και τετραδιάκι για να μάθω Hiragana. Ο Κωνσταντίνος μου είχε πει πως αν μάθω Ιαπωνικά θα με πάει στην Ιαπωνία! Η Άσπα έψαξε στα πράγματά της να μου βρει τα παλιά της βιβλία. Δύο πράγματα έγιναν όμως και σταμάτησα. Πρώτον έφτασα στο τέλος της δωρεάν εφαρμογής, μετά ήθελε πληρωμή και δε σήκωνε το κινητό που είχα τότε την επί πληρωμή έκδοση. Και δεύτερον έγινε η Φουκουσίμα. Σιγά μην ήθελα μετά να πάω στην Ιαπωνία με τη ραδιενέργια!
Φέτος ήρθε ξανά η ώρα τους όμως. Με την επαφή μου με τους Ιάπωνες που ήρθαν από την Cookpad μου ήρθε ξανά η όρεξη! Και φυσικά από τη στιγμή που συμφωνήσαμε και σε συνεργασία, ακόμα περισσότερο. Κατέβασα ξανά την εφαρμογή και άρχισα να μαθαίνω Hiragana. Και ξαφνικά είδα πως το Κέντρο Νέων Καλαμάτας θα είχε μάθημα Ιαπωνικών φέτος!!! Φυσικά πήγα και εκεί.
Τα Ιαπωνικά είναι εξαιρετικά δύσκολη γλώσσα, διαφορετική από οτιδήποτε έχω μάθει μέχρι στιγμής. Δεν είναι μόνο το “αλφάβητό” τους (έχουν 3 διαφορετικά “αλφάβητα”, όλα σύμβολα), είναι και το συντακτικό τους, ακόμα και το μέτρημα είναι διαφορετικό. Θέλει να αλλάξεις τρόπο σκέψης εντελώς. Η αλήθεια είναι πως το μάθημα στο Κέντρο Νέων δεν ήταν αρκετό για να μάθει κανείς, μια ωρίτσα κάθε εβδομάδα και αυτή δε γινόταν και πάντα. Χρησιμοποιώ λοιπόν ακόμα την ωραία εφαρμογή, αλλά και τα παρακάτω σάιτ για να μάθω:
https://www3.nhk.or.jp/nhkworld/en/tv/japaneasy/season1/
http://japanese-lesson.com/
Και έχουμε αρχίσει να βλέπουμε και anime. Όλο και κάποια λέξη καταλαβαίνει το αυτί μου!
Δεν είναι εύκολο πράγμα να μαθαίνω έτσι μόνη μου. Κυρίως όταν δεν υπάρχει κάποιος να μιλήσει μαζί μου, ή όταν δεν έχω βιβλίο να κάνω καμιά άσκηση πχ. Οπότε πάει πολύ αργά το πράγμα. Αλλά μου αρέσει!!