Ο τίτλος είναι λάθος, αφού η Καμακούρα δεν είναι στο Τόκυο βέβαια… Είναι μια παραλιακή πόλη κοντά στο Τόκυο, αγαπημένος προορισμός τόσο των κατοίκων του Τόκυο όσο και των τουριστών.
Είναι μια πολύ όμορφη πόλη. Μπορεί κανείς να πάει με το τρένο εύκολα και γρήγορα (υπολογίστε περίπου μιάμιση ώρα), με κόστος γύρω στα 11 ευρώ το άτομο! Μπορεί να γίνει ημερήσια εκδρομή (όπως την κάναμε εμείς), μπορεί άνετα όμως να γίνει και διήμερη, για να την ευχαριστηθεί κανείς με την ησυχία του.
(με το που φτάνεις στο σταθμό. Εμείς έχουμε οδηγίες για περίπτωση σεισμού, αυτοί για περίπτωση τσουνάμι…)
(περπατώντας προς τους ναούς)
Αυτό που θα σου πουν όλοι όταν είναι να πας, είναι πως έχει πάρα πολλούς ναούς. Και όταν λέμε πάρα πολλούς το εννούμε! Δεν κατάφερα να βρω τον αριθμό πουθενά, αλλά σίγουρα δε τους βλέπεις όλους σε μια μέρα (ούτε σε δυο φαντάζομαι). Ήμουν πολύ επιφυλακτική για να πω την αλήθεια, γιατί έλεγα οκ, σιγά, πόσους ναούς πια, και τι διαφορετικό θα δούμε; Έχεις δει έναν, τους έχεις δει όλους. Αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. 4-5 προλάβαμε να δούμε εκεί και ήταν όλοι διαφορετικοί (και ήθελες να μείνεις και ώρα να τους χαζέψεις. Δείτε περισσότερες λεπτομέρειες στο ποστ για τους ναούς.
Με το που φτάνει κανείς στην Καμακούρα, μέσα στο σταθμό, έχει γραφείο με τουριστικές πληροφορίες. Συνειστώ να πάτε εκεί, γιατί έχουν ωραιότατους χάρτες στα αγγλικά, που σου λένε και προτεινόμενες διαδρομές για τους ναούς, ανάλογα με τα γούστα, το χρόνο σου και το πόσο θες να περπατήσεις. Μου είχαν πει πως έχει χάρτη στο σταθμό, αλλά δεν είχα καταλάβει πού και δεν πήρα (τον βρήκα αργότερα, όταν πια είχαμε πάει σε 2 ναούς και ίσα που προλαβαίναμε).
Εκτός από τους ναούς, είναι όμορφη και η πόλη. Έχει άπειρα μαγαζιά που πουλάνε πανέμορφα πράγματα. Είναι ακριβούτσικα βέβαια τα περισσότερα, αλλά μπορείς να χαζέψεις με τις ώρες. Και τσιμπάς και το κάτι τις σου αν πεινάσεις.
Αν βαρεθείς να περπατάς εκεί, μπορείς να πάρεις και το τοπικό πράσινο τρενάκι, το Enoden και να πας μέχρι την Enoshima που έχει ωραία παραλία για σέρφινγκ! Έχει και ένα νησάκι να περπατήσεις. Εμείς παρότι το είχαμε στο πρόγραμμα, δεν πήγαμε εντέλει, γιατί δε μας έφτασε ο χρόνος και γιατί γινόταν και ένας χαμός από κόσμο που ήθελε να κάνει το ίδιο πράγμα με μας. Έτσι πήγαμε στην παραλία της Καμακούρα για να βρέξουμε τα πόδια μας στον Ειρηνικό!
Είναι παραλία με μια πολύ ψιλή άμμο, λίγο πιο μαύρη από τη δική μας, που κολλάει πάνω σου και δε φεύγει με τίποτα, σα να έχεις πατήσει πίσσα!
Αυτό που μας έκανε να χαζέψουμε όμως ήταν τα χιλιάδες κοχυλάκια. Ήταν εκεί στην άκρη του γυαλού και κάθε φορά που ερχόταν και έφευγε κύμα αυτά χώνονταν στην άμμο και έβγαιναν ξανά. Το είχα δει στο Piper της Pixar, αλλά live δε το είχα δει ποτέ! Ούτε ξέρω πόση ώρα ήμασταν και χαζεύαμε τα κοχυλάκια…
Μου έκανε εντύπωση πως ενώ η θάλασσα ήταν ζεστή (αν και ανακατεμένη, δεν έβλεπες τι γίνεται στο βυθό), και έκανε και καλό καιρό, ήταν πολύς κόσμος έξω, αλλά απολύτως κανείς μέσα στη θάλασσα… Όλοι τα πόδια τους βρέχανε..
Πάντως στο τέλος το Enoden το πήραμε για να επιστρέψουμε στο σταθμό και να πάρουμε το κανονικό τρένο για πίσω.
Δεν αφηνω σχολια αλλα πρεπει να σου πω οτι φχαριστιεμαι πολυ τα ποστ σου για την Ιαπωνια. Γελαω πολυ μερικες φορες!
Και συνδεω αυτα που γραφεις με διαφορα που ξερω απο Ιαπωνες ή και αλλα μερη στον κοσμο. Ας πουμε για τον ωκεανο και το πως ο κοσμος δεν πολυκανει μπανιο εκει.
Επισης δεν ηξερα το piper. Το ειδα τωρα και μου αρεσε!
Και κλεινοντας να σημειωσω οτι η Ιωαννα δεν μπορουσε να μην αφησει το σημαδι της παντου! :Ρ