Ο Γιώργος είχε δει πως θα γινόταν τον Οκτώβρη το Φantasticon και το είχε βάλει στο μυαλό του όχι μόνο να πάει, αλλά και να φτιάξει στολή και να λάβει μέρος στον διαγωνισμό cosplay. Γι’ αυτό είχε χώσει άλλωστε τη γιαγιά του να του φτιάξει στολή. Πήρε και περούκα, ένα υγρό για να φτιάχνει ουλές, φακούς χρωματιστούς για τα μάτια… Και ενώ γενικά έχει πολλά μαθήματα, διάβασμα, διαγωνίσματα, πήρε “διακοπές” το Σαββατοκύριακο αυτό και πήγαμε όλοι μαζί στην Αθήνα.
Η αλήθεια είναι πως δε το περίμενα να είναι τόσο ωραία! Έγινε στην ελληνοαμερικάνικη ένωση και έμπαινες στο κλίμα από την πρώτη στιγμή, καθώς έξω από το κτήριο και την πόρτα ήταν πάντα πολύς κόσμος και πολλοί από αυτούς ήταν ντυμένοι διάφορα πράγματα. Μέσα γινόντουσαν εκδηλώσεις και στους 4 ορόφους. Σεμινάρια, ομιλίες, εκθέσεις, μαγαζιά και πολλά πολλά παιχνίδια D&D. Κυκλοφορούσες και γύρω σου περπατούσαν χαρακτήρες από anime, από το Star Wars, από το Star Trek, από παιχνίδια όπως το WoW ή το LoL, μια κοπέλα ντυμένη Tardis, ένα μωρό Jedi… Είχε απίστευτη πλάκα!
Εμείς κάναμε απλώς τη βόλτα μας πάνω κάτω, τριγυρίσαμε τα μαγαζάκια, τα βιβλιοπωλεία (πήραμε και πολύ ωραίες ιδέες για τα επόμενα βιβλία που θα διαβάσουμε). Τα παιδιά από την άλλη παρακολούθησαν σεμινάριο κατασκευής μεσαιωνικού πουγκιού (!), παίξανε πολλά παιχνίδια D&D και τις δυο μέρες, πήρανε μέρος σε LARP, γνωρίσανε πολύ κόσμο, ακούσανε ομιλίες… Ενθουσιάστηκαν και οι δύο! Είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να περιτριγυρίζεσαι από κόσμο με τα ίδια ενδιαφέροντα. Όλοι εκεί ήταν εξαιρετικά φιλικοί, πρόθυμοι να σε βάλουν στο παιχνίδι και την παρέα, να σου δώσουν συμβουλές, να συζητήσουν μαζί σου για παιχνίδια και βιβλία. Δεν αισθάνεσαι στο περιθώριο, αλλά στο επίκεντρο!
Ο διαγωνισμός έγινε την Κυριακή το απόγευμα. Ο Γιώργος δεν κέρδισε βραβείο, κέρδισε όμως σε εμπειρία! Παρότι η στολή του ήταν ωραία, ο υπόλοιπος κόσμος εκεί κάνει cosplay χρόνια τώρα (κάποιοι πάνω από 7 χρόνια!!!) και φυσικά ήταν σε άλλο επίπεδο. Επίσης έπρεπε να έχει ετοιμάσει και κάτι σε σκηνική παρουσία, καθώς ο καθένας έβγαινε μόνος στη σκηνή επί ενάμιση λεπτό. Όλοι είχαν ετοιμάσει χορογραφίες ή κάτι σαν σκετσάκια, ο Γιώργος δεν είχε ετοιμάσει τίποτα. Συν ότι η περούκα του εντέλει δεν ήταν καθόλου καλή, του χάλασε το image. Όπως είπαμε όμως, δεν είχε καμία σημασία! Ο Γιώργος το ευχαριστήθηκε απίστευτα, απέκτησε την εμπειρία, θα ξέρει καλύτερα την επόμενη φορά. Άλλωστε όλοι εκεί του έλεγαν πως για πρώτη φορά ήταν καταπληκτικός, κανένας δεν καταλάβαινε πως ήταν η πρώτη του προσπάθεια και τον κάλεσαν να ξαναπάρει μέρος στο Comicon τον Απρίλη.
(περισσότερο με τον Βίσερις παρά με τον Γκέραλτ μοιάζει, αλλά δεν πειράζει :). Εδώ με την κόρη του χεχε)
Και τα δυο παιδιά ήταν απίστευτα ενθουσιασμένα όταν φύγαμε από εκεί. Σα να πέρασαν δυο μέρες στον Παράδεισο. Ο Γιώργος έλεγε όλος χαρά πως άξιζε που παράτησε τα πάντα για το Σαββατοκύριακο. Νομίζω πως πραγματικά κατάφερε να χαλαρώσει για δυο μέρες, πράγμα πολύτιμο σε αυτή τη φάση με το τόσο διάβασμα.
(εδώ ο Γιώργος αφού έβγαλε την περούκα, με γκριζαρισμένους τους κροταφους, δείχνει πόσο μοιάζει με τον Κωνσταντίνο!!!)
Μικρό μπόνους: εκεί που καθόμασταν να φάμε το μεσημέρι του Σαββάτου, μας πλησίασε μια κοπελίτσα (που είχε πάει κι αυτή στο Φantasticon) και μας είπε πως μας αναγνώρισε από το μπλογκ!!! Μας είπε κι ένα σωρό άλλα όμορφα λόγια. Απο τη μια αισθάνθηκα περίεργα που κάποιος με αναγνώρισε έτσι, από την άλλη είναι πολύ ωραίο όταν έρχεται ο άλλος να σου μιλήσει και να σου πει πως τον έχεις βοηθήσει με κάποιο τρόπο, πως του αρέσει να σε διαβάζει. Αισθάνεσαι πως είναι μεν για σένα όλο αυτό, αλλά αγγίζεις και άλλο κόσμο. Μαριάτζελα σε ευχαριστώ πολύ που ήρθες να μας μιλήσεις!!!
Γιώργο, μπράβο σου! Μπορεί να μην ξέρω τι έχεις ντυθεί (δεν έχω ιδέα από κόμικς και sci-fi), αλλά μου αρέσεις πολύ! Και μόνο που είχες το κουράγιο να ανέβεις στη σκηνή, σου βγάζω το καπέλο!