Οι διακοπές μας λοιπόν σε fast forward (γιατί αλλιώς δεν τελειώναμε ούτε αύριο 🙂 )
Το μεγαλύτερο μέρος το περάσαμε στο Σουσάκι, μια περιοχή κοντά στους Αγίους Θεοδώρους. Πολυκατοικία μεν, μπροστά στη θάλασσα δε. Μπόλικες οικογένειες με παιδιά, χώρος για ποδήλατα, μπασκέτα και μώλος για βουτιές. Τα παιδιά δε θέλουν τίποτα άλλο σας πληροφορώ.
Μια από τα ίδια με πέρισι. “Στο Σουσάκι η ζωή είναι μπάνια και φαΐ” (και γι’αυτό γυρίσαμε με 1-2 κιλάκια παραπάνω χαχα). Αυτή τη φορά ήταν η Ιωάννα που έγινε ξεφτέρι στο ποδήλατο. Επίσης εκτός από μακροβούτια που κάνει πλέον τέλεια (και σε μεγάλη απόσταση), είναι ικανή να φτάσει στο βυθό και από εκεί που δεν πατάει με βουτιά, κάνει ανάποδες κωλοτούμπες κλπ κλπ. Ψάρι κανονικό. Και τα δυο παιδιά φυσικά κάνανε βουτιές από το μώλο.
Και για άλλη μια φορά φάνηκε ότι ο Γιώργος δεν μπορεί να ανταπεξέλθει σε μεγάλες παρέες. Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα…
Είδαμε ψάρια και χταπόδια και μαζέψαμε κοχύλια. Κάθε μέρα βουτάγαμε με τη μάσκα μας να κολυμπήσουμε και να δούμε τι κυκλοφορούσε από κάτω. Μπορεί εμείς μόνο να βλέπαμε, άλλοι τα ψαρεύαν κιόλας.
Πήγαμε μια μέρα κοντά στο Κιάτο που έχει ο φίλος μας ο Άρης ένα σπίτι υπέροχο. Κάναμε μπάνιο στην (ιδιωτική) παραλία, φάγαμε, κάναμε βόλτα στο Ξυλόκαστρο. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να ξαναπάμε στο διάστημα αυτό, αλλά σίγουρα θα τους επισκεφθούμε ξανά.
Kάπου εκεί κάναμε μια γρήγορη επίσκεψη στην Αθήνα για πρόβα (παρα)νυφικού. Η Ιωάννα όπως καταλαβαίνεται ήταν στον έβδομο ουρανό φορώντας την άσπρη μικρογραφία νυφικού.
Μετά ήταν το ωραιότατο ταξίδι στην Αίγινα. Γιορτάσαμε εκεί τα γενέθλια της αδερφής μου και περάσαμε όλοι υπέροχα. Το σπίτι είναι φανταστικό και τα παιδιά ήταν από την ανατολή του ήλιου μέχρι που βλέπαμε το φεγγάρι, μέσα στην πισίνα. Μάθανε να κάνουν και βουτιές με το κεφάλι. Χάρηκα πάρα πολύ που πέρασα τις 3 μέρες αυτές με την αδερφή μου, γιατί πραγματικά έχουμε πολύ λίγες τέτοιες ευκαιρίες. Και πάνω απ’ όλα χάρηκα που την είδα ευτυχισμένη. Τίποτα άλλο δε μετράει.
Και τέλος κάναμε και μερικές βόλτες με το σκάφος. Ο καιρός δε μας επέτρεψε για άλλη μια φορά να βγούμε για μέρες έξω, αλλά πηγαίναμε κοντά και κάναμε τα μπάνια μας. Άλλη μαγεία το σκάφος, δε λέω. Ο Γιώργος κατάφερε και βουτιά με το κεφάλι από το σκάφος. Επίσης ο πατέρας μου τον έβαλε να το οδηγήσει και αυτό και τη βάρκα με τη μηχανή. Μεγάλη χαρά ο Γιώργος, ήταν η προσωποποίηση της ευτυχίας εκείνες τις στιγμές. Με τον παππού του και ένα τιμόνι στο χέρι. Και ο Κωνσταντίνος φυσικά το ίδιο. Οι τρεις άντρες της οικογένειάς μου ήταν χαρούμενοι και στο στοιχείο τους.
Με λίγα λόγια λοιπόν αυτά.
Άντε και του χρόνου.
Εσείς δεν κάνατε διακοπές… Το γύρο του κόσμου σε 3 εβδομάδες κάνατε… και το ένα μέρος ήταν καλύτερο απο το άλλο…. Χμμμμμμμμμμμμ Μάλλον πρέπει να μου δώσεις συμβουλές για τις τέλειες διακοπές…:o)
Η Ιωάννα με το φόρεμα και ο Γιώργος με το καπέλο καπετάνιου είναι υπέροχοι. Και εμείς γυρίσαμε πρόσφατα, εξουθενωμένοι αλλά με τις καλύτερες εντυπώσεις. Καλώς ήρθατε!
Ωραιες διακοπες! Και εγω χαιρομαι το ελληνικο καλοκαιρι αυτον τον καιρο, γυρισα Αθηνα μολις χτες (και οπως βλετετε συνδεθηκα) θα κατσω 6 μερουλες ακομα, μετα Γαλλια για 4 μερες και επιστροφη στην Αυστραλια. Καλες βουτιες!
Pingback: Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα » Blog Archive » Γενικό διακοπών