Χτες το βράδυ έβλεπα ένα όνειρο και όταν ξύπνησα είχα έμπνευση να γράψω αυτό το ποστ! Ήθελα κάτι από τα παιδιά μου και για να το πετύχω, χρησιμοποίησα έναν απλούστατο τρόπο, που χρησιμοποιώ πολλές φορές. Και θέλησα να τον μοιραστώ μαζί σας!
Πόσες φορές δεν έχουμε έρθει ως γονείς στα όρια μας, προσπαθώντας να κάνουμε τα πιτσιρίκια μας να κάνουν κάποια δουλειά ή να μην αργοπορούν, να διαβάσουν γρήγορα τα μαθήματά τους κλπ κλπ;
Δεν είναι ανάγκη ούτε να φωνάζουμε, ούτε να στεναχωριόμαστε. Υπάρχουν πέντε χαζοί απλοί τρόποι να κάνουμε τη δουλειά μας, χωρίς φωνές και άγχος, και να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Και μάλιστα οι τρόποι αυτοί δουλεύουν και σε μεγαλύτερα παιδιά.
1. Αντίστροφη μέτρηση:
Παράδειγμα: τα παιδιά πρέπει να πάνε στα δωματιά τους γιατί είναι ώρα για ύπνο, αλλά αυτά χαζολογάνε και δεν ακούνε. Ξεκινάς: “δέκα…. εννέα… οκτώ…” Δε χρειάζεται να πεις τίποτα άλλο, δε χρειάζεται να απειλήσεις ή να πεις τι θα γίνει αν φτάσεις στο μηδέν! Κατά πάσα πιθανότητα, πολύ πριν φτάσεις στο μηδέν τα πιτσιρίκια θα έχουν τσακιστεί να ανέβουν στα δωμάτιά τους. Τόσο απλά και ήρεμα! (αυτό ήταν που έβλεπα και στον ύπνο μου χτες! )
2. stopwatch:
Δουλεύει πολύ καλά ιδιαίτερα όταν κάνουν τα μαθήματά τους. “Έλα να δούμε πόση ώρα θα σου πάρει (να γράψεις την αντιγραφή σου/ να τελειώσεις την άσκηση/ να μαζέψεις τα ρούχα σου/το δωμάτιό σου κλπ κλπ). Και είναι μεγάλη χαρά εάν το καταφέρει πιο γρήγορα απ’ ό,τι την προηγούμενη φορά που μετρήσαμε το ίδιο πράγμα!
3. Χρονόμετρο:
“Έχεις δέκα λεπτά να τελειώσεις την άσκηση. Έλα να δούμε εάν θα τα καταφέρεις!” Κάτι αντίστοιχο με το ν. 2 δηλαδή, μόνο που εδώ δίνουμε συγκεκριμένο χρόνο, φροντίζοντας φυσικά να είναι αρκετός για τη συγκεκριμένη δουλειά, αλλά όχι τόσος που να επιτρέπει χαζολόγημα. Το παιδί συνήθως συγκεντρώνεται για να καταφέρει να τελειώσει μέσα στο συγκεκριμένο χρόνο. Και αν δε τα καταφέρει, δεν πειράζει, δίνουμε πέντε λεπτά ακόμα γιατί είμαστε σούπερ μεγαλόψυχοι! Αυτή η μέθοδος δουλεύει πολύ καλά σε παιδιά με πρόβλημα συγκέντρωσης.
4. Συνδυασμός των δυο από πάνω, με διασκέδαση:
Πρέπει για παράδειγμα να φτιάξουν το δωμάτιό τους; Βάλτε ένα τραγούδι δυνατά και πείτε “πρέπει να μαζέψουμε τα ρούχα από το πάτωμα, πριν τελειώσει το τραγούδι”. Και επιτρέψτε τους να τραγουδάνε ή και να χορεύουν την ώρα που κάνουν τη δουλειά! Αυτή η μέθοδος φυσικά δεν κάνει για τα μαθήματα, αλλά είναι πολύ ωραία και διασκεδαστική για τις δουλειές του σπιτιού. Έχει κάνει και η Άσπα ποστ για τη μέθοδο αυτή!
5. Τα αυτοκόλλητα
Κλασική αξία τα αυτοκόλλητα. Είχα κάνει και παλαιότερα ποστ για την αξία του αυτοκόλλητου. Το παιδί μαζεύει αυτοκόλλητα (ή σφραγιδούλες) κάθε φορά που επιτυγχάνει το στόχο και μετά από Χ αυτοκόλλητα επιβραβεύεται με κάτι που θέλει, που δεν είναι ανάγκη να είναι κάτι μεγάλο, αρκεί ένα μολύβι, ένα τετράδιο, το γλυκό που του αρέσει κλπ κλπ. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με το ν. 3, εάν δηλαδή τελειώσει τη δουλειά μέσα στο χρονικό διάστημα που θέτουμε, παίρνει και αυτοκόλλητο.
Δεν σε φτάνουν όσα κάνεις την μέρα, θες και τη νύχτα! Χαχαχαχαχαχαχαχαχα, αύριο βράδυ φρόντισε να λύσεις και άλλα σημαντικά ζητήματα της ανθρωπότητας, μιας και έχεις εμπνεύσεις! χιχιχιχιιχιιχιχιχιι!
Τα εφαρμόζω όλα!!!
Και πετυχαίνουν πάντα!!!Σε όλα τα παιδιά , σε όλες τις τάξεις!!!Και το χρονόμετρο και το αυτοκόλλητο κ,α. Θα σκεφτώ τι άλλο κάνω με τα παιδιά και θα έρθω να στο γράψω!!!
Ναυσικά τον τελευταίο καιρό οι εμπνεύσεις τρέχουν από τα μπατζάκια μου, μέρα και νύχτα χαχαχαχααχαχαχααα.
Άννα πολύ θα χαρώ να ακούσω και άλλες τέτοιες μεθόδους! (και φυσικά όποιος άλλος έχει πρόταση, καλοδεχούμενη 🙂 )
Πραγματικά φανταστικές ιδέες, για δύσκολες ώρες!!! Εμείς που έχουμε πρόβλημα με το να φύγουμε από κάπου, από μια γιορτή ή από τον παιδότοπο, συνηθίζω να δίνω διωρία, κάπως σαν: ‘Εχετε 5 λεπτά μέχρι να φύγουμε !!!!” Συνήθως πιάνει…
Με την πρωΪνή προετοιμασία για το σχολείο έχουμε μεγάλο θέμα!!!
Ωχ… Τη βλέπω τη δουλειά… Τα παιδιά μας θα γράφουν στα blog τους posts με τίτλο:
“Πέντε απλοί τρόποι να σε ακούν οι γονείς σου” και άλλα τέτοια!
Blogging στα καλύτερά του!
Χοχοχοοχοχοχο, η αντίστροφη μέτρηση και το stopwatch είναι τα αγαπημένα μου, χεχεχεχεχε….
(Χμ.. αναρωτιέμαι σε ποιά ηλικία το πιάνουν το κόλπο…. χμ.. χμ… για δάνεισέ μου λίγο τα δικά σου να πειραματιστώ!!! ;-ΡΡΡΡ)
Pingback: Το σύστημα των πόντων – Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα