Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Βιβλία βιβλία βιβλία, άλλη μια φορά.

Έχω πολύ καιρό να γράψω για το τι διαβάζω. Πέρασα κάποια στιγμή μια φάση που δεν ήθελα να διαβάσω τίποτα και το είχα ρίξει στα σταυρόλεξα. Για να το ξεπεράσω αυτό το στάδιο, πήρα και ξαναδιάβασα το “Οι Χαλιμάντζαροι” του Τέρι Πράτσετ. Βιβλιαράκι για νεαρές ηλικίες, διηγείται τη ζωή των carpet people, όντων που ζουν -που αλλού- σε ένα χαλί. Το κακό Ξέφτι επιτίθεται και αυτοί πρέπει να επιβιώσουν όχι μόνο από τις δικές του επιθέσεις αλλά και από τους άγριους. Τέρι Πράτσετ = χιούμορ πάντα, αλλά να μην περιμένουμε και πολλά από αυτό το βιβλίο, το οποίο είχε γράψει στα 17 του. Πάντως τη δουλειά του την έκανε και μετά άρχισα ξανά το διάβασμα, ανανεωμένη.


Το επόμενο βιβλίο που έπιασα ήταν το “A Game of Thrones” του G.R.R. Martin. Με εντυπωσίασε. Είναι το πρώτο βιβλίο από τη σειρά “A song of ice and fire”, η οποία δυστυχώς δεν έχει τελειώσει ακόμα, κι έτσι θα πρέπει (όταν έχω διαβάσει όσα έχουν εκδωθεί μέχρι στιγμής) να περιμένουμε το επόμενο. Είναι ένα πραγματικό έπος της λογοτεχνίας του φανταστικού και τον θαυμάζω για αυτό που έκανε. Έχει χτίσει ένα σύμπαν ολόκληρο με πάρα πάρα πολλούς χαρακτήρες και πολιτισμούς. Όταν συμβαίνει αυτό, έχω συνηθήσει να υπάρχουν πολλές ιστορίες ξεχωριστές που σε κάποια φάση ενώνονται. Εδώ όμως δεν είναι έτσι. Είναι μια συνεχόμενη ιστορία φαντασίας όπου όμως κάθε κεφάλαιο είναι γραμμένο από τη σκοπιά ενός χαρακτήρα. Από τη στιγμή που θα το ξεκινήσεις, είναι εξαιρετικά δύσκολο να το αφήσεις από τα χέρια σου. Αποκτάς αγαπημένους χαρακτήρες και περιμένεις πότε θα έρθει ξανά η σειρά τους… Ένα βιβλίο γεμάτο περιπέτεια, ανατροπές, ιστορίες αγάπης, μίσους και βλακείας (γιατί κάνουν πολλές βλακείες οι πρωταγωνιστές). Ένα βιβλίο μαύρο, όπου δεν υπάρχει χάπι έντ, οι ήρωες πληγώνονται και πεθαίνουν. Θα καταβροχθίσω και τα επόμενα σύντομα (μετά τον μαραθώνιο Χάρι Πότερ)

Μαραθώνιος Χάρι Πότερ. Σε αναμονή του τελευταίου βιβλίου (το οποίο το ταχυδρομείο μας καθυστερεί χαρακτηριστικά… γκρρρ), είπαμε να κάνουμε μια επανάληψη στα 6 προηγούμενα. Έτσι στις διακοπές πήραμε τα 4 πρώτα μαζί μας και ο Κωνσταντίνος τα διάβασε πριν τελειώσουν οι 2 εβδομάδες και μετά τον κράταγα με νύχια και δόντια να μην πάει Καλαμάτα να πάρει τα επόμενα χαχα. Εγώ διάβασα τα 3 πρώτα και τώρα τελειώνω το τέταρτο. Δεν υπάρχουν και πολλά να πω, τα βιβλία είναι πασίγνωστα και έχουν αποκτήσει φανατικούς φίλους και φανατικούς εχθρούς. Εγώ είμαι πιο κοντά στους φανατικούς φίλους. Τα 2 πρώτα βιβλία είναι αρκετά απλοϊκά, πιο κοντά σε μικρές ηλικίες και διαβάζονται μέσα σε μια μέρα το καθένα. Σιγά σιγά, καθώς προχωράνε τα βιβλία, γίνονται πιο περίπλοκα και πιο μαύρα. Από το τρίτο κιόλας βιβλίο βλέπεις πως πέρνουν αυτή την τροπή τα πράγματα, μια που η συγγραφέας δεν επιλέγει το χάπι εντ. Στο τέταρτο που διαβάζω τώρα η πλοκή βαθαίνει και μαυρίζει ακόμα περισσότερο. Δεν ισχυρίζομαι πως η Ρόουλινγκ έχει κάνει κανένα έπος όπως ο Μάρτιν. Διαφορετικό το κάθε ένα. Αλλά έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια ιστορία που σε τραβάει, που θέλεις να διαβάσεις, που περιμένεις τη συνέχεια.

5 thoughts on “Βιβλία βιβλία βιβλία, άλλη μια φορά.

  1. amarantos

    Μια που ενδιαφέρεσε για λογοτεχνία νομίζω ότι το blog μου θα σε ενδιέφερε. Αν θες ριξτου μια ματιά.

    http://vivlia.wordpress.com

    Ανανεώνεται καθημερινά με νέα βιβλία. Ισως να είναι και το μοναδικό του είδους του, μια και όλα τα βιβλία είναι στα ελληνικά.

    Φιλικά
    Αμάραντος

  2. Pingback: Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα » Blog Archive » Διάβασα

  3. Pingback: Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα » Blog Archive » A storm of swords 2

  4. Amarantos

    Το e-vivlia έχει μεταφερθεί στην πλατφόρμα του blogger.

    Η νέα διεύθυνση είναι e-vivlia.blogspot.com

  5. Pingback: Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα » Blog Archive » Game of Thrones

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.