Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Ήρθε η χρονιά και η ώρα που έγινε ο Γιώργος 18 χρονών! Απίστευτο; Έχουμε πλέον ένα παιδί ενήλικο…

Εντάξει δεν άλλαξε και τίποτα δηλαδή. Οι αλλαγές είναι τυπικές, μπορείς να οδηγήσεις, να ψηφίσεις, είσαι υπεύθυνος για τις πράξεις σου, μπορείς να καταναλώσεις αλκοόλ (γιατί πριν από αυτό κανένας δεν πίνει… 😒). Αλλά είναι μια ηλικία ορόσημο.

Έτσι δε γινόταν να μην γιορτάσουμε μαζί με τον Γιώργο τα γενέθλιά του αυτά! Κανονίσαμε και πήγαμε οικογενειακώς για 3 φουλ μέρες, από Πέμπτη μέχρι Δευτέρα (3 βγάζοντας τα ταξίδια…)

Περάσαμε θαύμα! Φτάσαμε Λονδίνο αρκετά αργά, οπότε κοιμηθήκαμε κοντά στο αεροδρόμιο και ξεκινήσαμε την επόμενη μέρα. Νοικιάσαμε αυτοκίνητο γιατί στην ουσία μας έβγαινε πιο φτηνά από τα εισητήρια των τρένων και θα μας έδινε και μια άνεση στην κίνηση, να πάμε και καμιά εκδρομή. Το να οδηγείς αυτοκίνητο ανάποδα είναι μεγάλη πρόκληση. Πόσο μάλλον αν έχει ταχύτητες, οι οποίες βρίσκονται στο αριστερό σου χέρι!!! Εφιάλτης! Δε νομίζω πως θα το ξανακάνουμε αυτό, αν νοικιάσουμε ξανά θα φροντίσουμε να είναι τουλάχιστον αυτόματο το αυτοκίνητο… Οδήγησε ο Κωνσταντίνος και μετά από 1-2 μέρες κάπως το συνήθισε, αλλά ήταν ιδιαίτερα κουραστικό και φοβιστικό. Συν ότι είχε navigation μέσα το οποίο είχε ρύθμιση να σε πάει από το δρόμο με τη μικρότερη απόσταση, το οποίο σήμαινε πως μας έβαλε να πάμε από κάτι δρομάκια που ούτε η μάνα τους δε τα ήξερε και κάναμε μια ώρα παραπάνω διαδρομή! Όμως από την άλλη περάσαμε μέσα από το δάσος, μέσα από χωριά, είδαμε τοπία που δε θα βλέπαμε αλλιώς. Είναι απίθανη η φύση στην Αγγλική επαρχία, ειδικά όταν περνάς μέσα από το δάσος.

Μπροστά στο μπάνερ του Πανεπιστημίου

Την Παρασκευή λοιπόν κάναμε βόλτες στο Southampton, γνωριστήκαμε με την πόλη και το βράδυ πήγαμε στην εστία του Γιώργου και μαγειρέψαμε (εγώ δηλαδή). Φτιάξαμε 2 κέικ, ένα για τους συγκάτοικους και ένα για το games society. Επίσης χοιρινό λεμονάτο και μπιφτέκια για να τα έχει στην κατάψυξη να γλυτώσει λίγο μαγείρεμα (Ελληνίδα μάνα με τη βούλα).

Το δωμάτιο του Γιώργου στην εστία

Το Σάββατο το πρωί είχαν μάζωξη οι συγκάτοικοι για να γιορτάσουν τα γενέθλια του Γιώργου. Είχε πλάκα! Για τον Κωνσταντίνο ήταν blast to the past, γιατί απ’ ό,τι φαίνεται όλες οι εστίες είναι παρόμοιες και του ήρθαν όλες οι αναμνήσεις από το χρόνο του στην Αγγλία…

Από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ είχε επιτραπέζια! Πρώτα στο χώρο του Πανεπιστημίου, όπου παίξαμε 1846. Ένα πολύπλοκο επιτραπέζιο, που με έκανε να νιώθω εντελώς χαζή μέχρι τη μέση του (και παραπάνω). Κράτησε 4 ώρες… Εμένα μου θύμισε πολύ εξελιγμένη και πολύπλοκη Μονόπολη, σε συνδυασμό με το Ticket to Ride, αλλά οι άλλοι με κοίταξαν στραβά όταν το είπα 😂. Έχεις εταιρείες, είσαι στο χρηματιστήριο, φτιάχνεις σταθμούς, αγοράζεις και πουλάς μετοχές… Τι να πω, δεν είναι ακριβώς του γούστου μου. Όμως Κωνσταντίνος και Γιώργος ήταν ενθουσιασμένοι! Η Ιωάννα αποφάσισε από την αρχή να παίξει κάτι άλλο, οπότε πέρασε κι αυτή φανταστικά.

Μετά μεταφερθήκαμε σε μια παμπ (κάτι που κάνουν κάθε Σάββατο γιατί το δωμάτιο τους το δίνουν μέχρι τις 6). Εκεί παίξαμε Μάο, ένα παιχνίδι στο οποίο μπαίνεις μέσα ΧΩΡΙΣ να ξέρεις τους κανόνες και ό,τι καταλάβεις!!! Είχει πολύ πλάκα! Κόψαμε και το δεύτερο κέικ. Αυτό που με έκανε εμένα να χαρώ ακόμα περισσότερο ήταν ότι είδα την παρέα που έχει εκεί ο Γιώργος, τι καλά παιδιά που είναι, ανοιχτά σε νέο κόσμο, μας δέχτηκαν και μας φέρθηκαν εξαιρετικά.

Περνάει γενικά υπέροχα ο Γιώργος εκεί, και μας έκανε να αισθανθούμε πολύ καλύτερα αυτό. Νομίζω πως ζει ιδανική ζωή, κάνοντας ακριβώς αυτά που του αρέσουν, Φυσική, Μαθηματικά και παιχνίδια!

Την Κυριακή είχαμε κανονίσει να πάμε εκδρομή με τον Luke, τον φίλο του Κωνσταντίνου από τις μέρες του δικού του Πανεπιστημίου. Έκαναν πολύ παρέα και είχαν κάνει και ένα δεκαήμερο με ποδήλατα. Τους είχαμε δει το 2011, και εγώ τους είχα επισκεφθεί και πέρυσι. Είπαμε να μοιράσουμε την απόσταση ανάμεσα στο Κάρντιφ και το Σάουθαμπτον (περίπου) και να πάμε στο Stonehenge (στο οποίο ήθελα να πάω από πάντα…). Μπορεί να είναι κάτι πέτρες στη μέση του πουθενά απλώς, αλλά έχουν κάτι, δεν ξέρω τι… Τέλος πάντων, ήθελα να πάω!

Δυστυχώς η Κυριακή ήταν η χειρότερη μέρα από άποψη καιρού. Έκανε μια ψύχρα, είχε αέρα και έβρεχε. Εμείς πάντως πήγαμε ακόμα κι έτσι. Ήμασταν εμείς οι 4 και άλλοι 4 η οικογένεια του Λουκ (τα δυο του κοριτσάκια είναι μικρά και τρισχαριτωμένα!). Βρεθήκαμε στο Stonehenge, κάναμε τη βόλτα μας εκεί

και όταν νιώσαμε να ξεπαγιάζουμε εντελώς, φύγαμε για να πάμε σε μια πόλη λίγο πιο πέρα, που έχει μια φανταστική θέα, το Shaftsburry. Και αυτό το είχαν επισκεφθεί στο δεκαήμερό τους και μάλιστα είχε τραβήξει ο Κωνσταντίνος εκεί μια φωτογραφία που ήταν ιδιαίτερα κλασική στο σπίτι μας. Μάλιστα ήταν η πρώτη φωτογραφία που είχαμε βάλει στο μπλογκ ως μπάνερ.

Έτσι βρέθηκα κι εγώ σε αυτό το πανέμορφο μέρος και τράβηξα πολλές φωτογραφίες. Τραβήξαμε όλοι φωτογραφίες και πολλές όλοι μαζί και μετά πήγαμε για φαγητό. Περάσαμε πάρα πολύ όμορφα και χαρήκαμε όλοι που βρεθήκαμε ξανά μαζί.

Την Δευτέρα ο Κωνσταντίνος και η Ιωάννα πήραν το δρόμο της επιστροφής στην Ελλάδα, ενώ εγώ συνέχισα για να πάω να περάσω 3 μέρες στο Μπρίστολ και άλλες δυο στη Βουδαπέστη. Θα ακολουθήσει άλλο ποστ για αυτά!