Στο άπειρο και ακόμα παραπέρα

Έχω χρόνια να κάνω ανασκόπιση της χρονιάς που πέρασε, αλλά νομίζω πως το 2020 αξίζει μια. Ήταν μια χρονιά πολύ διαφορετική. Ξεκίνησε δύσκολα, καθώς ανάρρωνα από μια διάσειση που με ταλαιπώρησε πολλές εβδομάδες. Μετά ήρθε η πανδημία και τίποτα δεν…

Όπου και αν διαβάσεις, θα δεις αναφορές για το πόσο άσχημο ήταν το 2016 και άντε καλά ξεκουμπίδια. Δε νομίζω βέβαια πως περιμένει κανείς πραγματικά πως το 2017 θα είναι καλύτερο, οι περισσότεροι άντε να εύχονται απλώς να μην είναι…

Ώρα για την καθιερωμένη ανασκόπιση της χρονιάς που πέρασε. Σε γενικές γραμμές για την απόλυτα στενή μας οικογένεια (εμάς τους 4 δηλαδή) ήταν μια σχετικά καλή χρονιά, χωρίς μεγάλα προβλήματα υγείας ή κάτι άλλο. Και γι’ αυτό είμαστε πολύ ευχαριστημένοι.…

… και να μας γράφεις! Για πάρα πολύ κόσμο το 2011 ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά και το 2012 προβλέπεται ίσως χειρότερο. Σε εμάς είναι τέτοιες οι συνθήκες που το νιώσαμε μεν, αλλά ελάχιστα (μπροστά στους άλλους). Το βλέπω όμως…

Πέρασε και αυτή η χρονιά… Μπορώ να πω πως συνολικά ήταν μια πολύ καλή χρονιά. Έκανα αρκετά ταξίδια. Ξεκινήσαμε με οικογενειακό ταξίδι στην Κύπρο,συνεχίσαμε με ταξίδι με φίλους στη Ρώμη για Πάσχα και στο καπάκι ένα ταξίδι με τη Ναυσικά…

Έλεγα πως δε θα κάνω άλλο ποστ σήμερα. Όμως, κάνοντας μια αναβάθμιση στο wordpress πρόσεξα πως έχουμε δημοσιεύσει 999 ποστς! Και τι καλύτερο για να γιορτάσεις τα 1000 ποστς… από ένα ποστ για τα 1000 ποστς χαχαααχχαχαχααααχαχαχααχα. Επίσης πριν μερικές…

Τελευταία μέρα για το δευτεράκι και το τεταρτάκι μου 🙂 Η χρονιά κύλησε και αυτή με διάφορα γεγονότα. Η Ιωάννα αποφάσισε να σταματήσει το πιάνο στη μέση της χρονιάς. Τελείωσε όμως την πρώτη τάξη στα αγγλικά και πάει και κολυμβητήριο.…

Μια ανάσα πριν τα 40 και η ζωή είναι υπέροχη! Δεν θέλω να ακουστώ κάπως, ούτε θέλω να προκαλέσω την τύχη μου, αλλά νιώθω πως δε μου λείπει τίποτα. Τα απαραίτητα για μια όμορφη και ευτυχισμένη ζωή τα έχω: έναν…

Άλλη μια χρονιά πέρασε, άλλο ένα βήμα πιο κοντά στα 40 (τρομακτικό λίγο…) κι είμαι ακόμα εδώ και καλύτερα από ποτέ. Πέρισυ όπως και πρόπερσι, έκανα μερικές ευχές. Τα μισά από αυτά τουλάχιστον, έχουν γίνει! Η μάντρα τελείωσε, οι πόρτες…

Είναι κελεπούρι! Και λυπάμαι που το λέω (ή μάλλον χαίρομαι πάρα πολύ!), αλλά τον πρόλαβα!!! Είναι ο τελειότερος άντρας του κόσμου. Έχει μια ιδιαίτερη αίσθηση του χιούμορ, με κάνει και γελάω, με καταλαβαίνει, με προσέχει και με αγαπάει. Δε φοβάται…