Την προηγούμενη φορά είπα πως πάει, τελευταία φορά πρωτάκι και τριτάκι. Να που έκανα -σχεδόν- λάθος!
Ξέρω, έχω να κάνω πάρα πολύ καιρό update εδώ μέσα. Ο Γιώργος τέλειωσε το Πανεπιστήμιο, τέλειωσε και το Μάστερς του και μέχρι να βρει το PhD που θέλει έπιασε δουλειά. Σε ερευνητικό κέντρο στην Οξφόρδη.
Η Ιωάννα θα ήταν φέτος στο τρίτο έτος. Αποφάσισε πέρυσι να πάρει ένα gap year όμως μέσα στη μέση της χρονιάς, οπότε τώρα θα πάει να συνεχίσει το δεύτερο έτος. Είναι η τρίτη χρονιά που πάει στο Πανεπιστήμιο όμως, οπότε θα πω πως πιάνει λίγο 😜
Αν ο Γιώργος ξεκινήσει το PhD του χρόνου, θα ξανακάνω πρωτάκι και τριτάκι χεχεχε.
Έτσι τώρα, για πέμπτη φορά, βγάλαμε ξανά την κλασική φωτογραφία (το θυμήθηκα φέτος!). Ο Γιώργος πρώτη φορά σε δουλειά και η Ιωάννα τρίτη χρονιά στο Πανεπιστήμιο.
Για μια ακόμα φορά και τα δυο παιδιά θα είναι στο εξωτερικό. Τα συναισθήματα είναι πολλά και ανάμεικτα. Περηφάνια, άγχος, χαρά, λύπη, αγωνία, ενθουσιασμός…
Καλή σχολική (και επαγγελματική) χρονιά σε όλους!
Δεν έχω καταλάβει πως πέρασαν τα χρόνια.
Χθες σε ένα καφέ έρχεται ο σερβιτόρος να πάρει παραγγελία, ένα παλικάρι που μου έριχνε δύο κεφάλια. Μαθητής μου. Τον έκανα μάθημα όταν ήταν 6 χρονών και τώρα τελείωσε το Πανεπιστήμιο. Θυμόταν και μου σχολίασε τα αυγά που είχαμε βάψει και τα κουλουράκια και άλλα πολλά.
” Κυρία, δεν έχετε αλλάξει καθόλου. Βασικά είστε ακόμα πιο όμορφη τώρα”.
Να τα χαίρεστε τα παιδιά σας Στέλλα μου.
Να έρθουν όλα στη ζωή τους όπως τα θέλουν.
Καλή Ανάσταση!